Ćtli ţađ sé ekki rétt ađ gera grein fyrir sér. Síđustu dagar hafa veriđ annasamir, en jafnframt gefandi.

Á laugardag vökvađi ég rćtur mínar og sálartetur og sat gleđskap međ Hnífsdćlingum. Já, ţiđ megiđ vita ţađ ađ hvergi á ţessari dösuđu jarđkringlu finnst dásamlegri perla en Hnífsdalurinn. Ég sat međ góđu fólki, söng hátt og vaggađi mér. Mikiđ var ţađ góđ tilbreyting frá rykmettuđum leiđindunum hér á ritstjórn - en andskoti var samt bjórinn dýr.

Sunnudeginum man ég lítiđ eftir en á mánudag var ég viđ útför Stefáns Harđar Grímssonar, skálds. Fínn kall.

Í gćrkvöldi var svo bannsettur ríkisráđsfundurinn. Ekkert ákveđiđ, engin stefnumótun, enginn agi. Bara kaffiţamb og fíflagangur.