Lesbók19.08.02 — Enter

Hvussu margir plebbar rúmast í miðbæ Reykjavíkur? Því miður er svarið: allir. Það sá ég glöggt er ég brá mér á vit menningar og lista síðastliðinn laugardag. Svei því.

Við eðlilegar kringumstæður, um leið og kexverksmiðjur, vefstofur og bankar þessa lands loka, streyma út á stræti og torg þúsundir plebba - en til allrar hamingju þarf maður ekki að hafa þessa viðurstyggð fyrir augunum lengi. Því í einu vetfangi hópast vinnuþjáð plebbið upp í sínar skitugulu og horgrænu plebbbifreiðar og hverfur með áfrosið smælingjaglott upp Ártúnsbrekkuna til móts við gósenlönd sín; Grafarvog, Árbæ og aðra voveiflega staði sem plebbið fóstra.

En síðasta laugardag voru gáttir heljar opnar á gátt og plebbið rann stríðum straumum að ósum lýðræðisins; Arnarhvál og Austurvelli. Lampalegnir ungplebbar, krumpgallaðir fjölskylduplebbar, úlpaðir örorkuplebbar, strjálklæddir listaplebbar og hreyfiglaðir lífeyrisplebbar. Hvert sem ég leit sá ég plebb. Skelfingarblikið leyndi sér ekki í grátbólgnum augum þeirra Jóns Sigurðssonar og Hannesar Hafstein, jafnvel úrkynjaða örlagabyttan Jónas leit klökkur yfir skrílinn sem meig á hann til hátíðarbrigða.

Er það óyfirstíganlegt átak að takmarka aðgengi að miðbænum? Á ég sem menntaður ráðvandur borgari að þurfa sjálfur að hýða hokna rapphvolpa með þeirra eigin brettum, sjái ég þá losa munnvatn við sjálfa Dómkirkjuna? Er það mín áhætta, mín ábyrgð að fórna hlustum mínum á leið yfir Ingólfstorg, þar sem organdi smámellur glenna sig á sviði og fremja glæpi sína gegn mannkyni? Er það mér til heilsubótar, ellegar máske andlegrar lyftingar að kynnast sem mestri flóru spýju á strætum borgarinnar? Nei. Mér er nóg boðið.

Ég krefst þess að á næstu hátíð Reykvíkinga verði mér hlíft við plebbum þessa lands, tilvalið væri að fá fá þeim lítil verkefni, s.s. gróðursetningu lúpínu í Heiðmörk, rétt á meðan opinni dagskrá stendur - svo væri ef til vill hægt að grilla þeim pulsur í Spönginni og jafnvel lesa fyrir eins og einn kafla úr verkum dr. Helga Pjeturs.

En hvur er þá plebbi? Hvur er þess verður að fagna þjóð, tungu og sögu á siðuðum nótum í miðborg Reykjavíkur? Ég er svosum ekki óskeikull, en ágætt þætti mér að miða við að fólk kynni þjóðsöng Íslendinga, þó ekki væri nema fyrsta erindið.

 
Enter — Sálmur
 
Númi Fannsker — Forystugrein
 
Enter — Forystugrein
 
Enter — Forystugrein
 
Enter — Forystugrein
 
Númi Fannsker — Forystugrein
 
Enter — Sálmur
 
Enter — Forystugrein
 
        1, 2, 3, ... 180, 181, 182