Óskaplega fer ţessi Jón Arnar í taugarnar á mér. Hann hlýtur ađ vera slakasti skemmtikraftur ţjóđarinnar frá ţví Einar Vilhjálmsson var og hét og geiflađi sig međ röriđ sitt skammdrćga. Jón birtist nú reglulega á sjónvarpsskjánum ţar sem hann er staddur á einhvusslags íţróttamóti í Tromsö (eđa einhverjum enn óhugnanlegri stađ) og hefur augljóslega veriđ ráđinn sem trúđur milli atriđa. Ţađ er ţó sama hvađ hann hoppar, snýst og skrćkir - mér er ekki skemmt. Helst ađ mađur geti dundađ sér ađ ráđa í dularrúnir ţćr sem hann hefur rist í skegg sér. Minnir mig á apa sem ég át eitt sinn.