Ţetta var nú meira ferđalagiđ! Félagar mínir hjá ritstjórn sendu mig út af örkinni til ađ afla frétta snemma í gćrmorgun og bjuggust vćntanlega ekki viđ mér aftur fyrr en á morgun. Ég klárađi verkefnin hins vegar á mettíma og mćtti um hádegiđ í dag. Ţá sá ég hvers vegna ţeir höfđu sent mig í svona langferđ: Ţeir voru í óđa önn ađ skreyta fyrir óvćnta veislu sem ţeir ćtla ađ halda mér til heiđurs á morgun! En gaman. Ég hrađađi mér burt án ţess ađ láta ţá sjá mig. Ţađ verđur gaman ađ mćta á morgun, nú verđ ég ađ fara ađ ćfa mig í ađ líta hissa út.