Ţá er dvöl minni í helvíti lokiđ. Númi Fannsker hleypti mér úr prísundinni, eftir ađ ţeir félagar mínir á ritstjórn höfđu drukkiđ morgunkaffiđ.
Ég er afar veikburđa og er alls ekki viss um ađ maginn í mér verđi nokkru sinni samur aftur. Myglar hafđi á orđi ađ lyktin í geymslunni minnti hann á fjósiđ heima á Skarfaströnd og Númi hrósađi mér fyrir ađ hafa náđ ađ naga gat á allar ţessar sveskjudósir án ţess ađ missa tönn.
Mér líđur ekki vel - alls ekki vel. Mér líđur hreint ekki vel!