Bölvuđ ekkisens rigning er ţetta alla tíđ. Mađur mćtir hingađ holdvotur dag eftir dag. Mig langar burt, aftur suđur á bóginn ţar sem sólin er kjur, ţar sem hafiđ er stillt og konurnar fleiri. Já hugurinn reikar en ég sit sem fastast. Eđa eins og segir í kvćđinu:

um landiđ fór ađ leita svara
endilangt og ţvert
ég vissi ađ ég varđ ađ fara
en vissi ekki hvert