Andúđ mín á tónlist á rćtur sínar ađ rekja til ćskuára minna. Ekki fer ég nánar út í ţađ en smáatriđin eru rakin í Doktorsritgerđ minni sem mun koma út á Baggalút innan tíđar. Í morgun vaknađi ég, mér til mikillar skelfingar, viđ tónlist í útvarpinu. Ekki bara einhverja tónlist, heldur nútímatónlist. Ţó ég sé almennt ekki fyrir tónlist ber ég gott skynbragđ á allar listir og skil gott frá vondu. Ţađ virđist vera einhver lenska hjá tónskáldum nútímans ađ semja falska tónlist og kalla hana svo nútímaverk - eins og ţađ sé ţá bara allt í lagi. ennfremur gera listamenn iđulega í ţví ađ spila ţetta falskt í stađ ţess ađ leiđrétta skáldin. Ástćđan mun náttúrulega vera einhverskonar menningarsnobb og samsćri gegn almúganum. Ţessa menn ćtti ađ fangelsa og húđstrýkja fyrir ţennan sóđaskap. Ţetta á eftir ađ reynast mér ţungur dagur.