Ég hef aldrei haft mikiđ álit á gagnrýnendum yfir kjörţyngd.

Ţó get ég ekki annađ en hrifist af skellibjöllunni kringluleitu, Michael Moore. Ţessi harđsvírađi einmenningsher, sem skoriđ hefur upp herör gegn fábjánahćtti og óstjórn bandarískra valdhafa, er allt annađ en geđţekkur á ađ líta. Hann er sjálfumglađur, sjálfselskur, fanatískur og feitur - en hann hefur hugsjón. Hann hefur réttlćtiskennd - og hann er skemmtilegur. Sem hjálpar.

Ég vil ţví nota tćkifćriđ og óska Moore til hamingju međ nýju, frönsku snobbjurtina sína og vona bara ađ hann fái ađ tjá sig sem lengst og mest áđur en einhver fábjáninn lćtur skjóta kalllufsuna, setja á hann lög eđa loka hann inni.

En ţess má til gamans geta ađ heimasíđa kappans liggur niđri ţessa stundina. Tilviljun?