Á nú endalaust ađ níđast á blessuđum farandverkamönnunum viđ Káranhjúka sem ţar híma í eymd og volćđi, rennblautir í fćturna, sundurkramdir á sál og líkama - illa til reika?!

Hvađ gerir einmana farandverkamađur á jólum - aleinn og gegnkaldur á sprengfređnum hjara veraldar? Ekki fćr hann ađ berja augum strípimeyjar eđa drýgja dulítiđ hór međ tápmiklum meyjum austurlenskum - onei. Og hann fćr ekki lengur ađ ylja sér viđ glóđ af sígarettu og dulítiđ tár af viskuvatni, hann má ekki einu sinni baka litla hassskúffuköku á afmćlisdaginn sinn til ađ gleđja vinnufélagana! Svei!

Viđ borgum ţessum greyjum lúsarlaun - langt undir lágmarkslaunum og kroppum svo ţćr fáu krónur sem ţeir ţó fá af ţeim fyrir ađ vilja gera sér glađan dag í helvíti Kárahnjúka!

Já svei! Ţótt ţetta séu skynlitlar skepnur er óţarfi ađ níđast á ţeim til ađ fullnćgja sínum sjúklegu kenndum!

Ég er hrćddur um ađ hljóđ heyrđist úr horni ef vinir okkar í húsdýragarđinum hćttu ađ fóđra svínin yfir háveturinn!

Iss!