Samkvćmt áreiđanlegum heimildum Baggalúts hyggst Ingibjörg Sólrún Gísladóttir príla niđur úr hásćti borgarstjóra og bjóđa sig fram til Alţingis undir hentifána Samfylkingarinnar. Samkvćmt sömu heimildum tekur Eyţór Arnalds viđ sem borgarstjóri - en hann stýrđi sem kunnugt er blómlegu símafyrirtćki ţar til fyrirtćkiđ var orđiđ svo geysiblómlegt ađ honum var ekki lengur til setunnar bođiđ á stóli forstjóra.

"Framsóknar"flokkurinn, sjálfstćđismenn og grćnkommúnistar gráta sáran og segja borgarstýru hafa svikiđ sig ţar sem hún átti ađ sitja í festum nćstu fjögur árin. Ingibjörg er hinsvegar harđlínufeministi og á sig sjálf - hún má hoppa upp í međ ţeim sem hún kýs hverju sinni, enda trúir hún á frjálsar ástir.

En hvađ međ kjósendur? Hvađ međ allan ţann fjölda sem kaus ekki R-listann heldur Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur? Ég er sjálfur í ţeim hópi, en ég kvarta ekki yfir ţví ađ Ingibjörg brölti úr einum stól í annan, ekki kveina ég undan "svikum og prettum" borgarstjórans. Nei. Ég, eins og langflestir ađrir stuđningsmenn og ađdáendur Ingibjargar, fagna tćkifćrinu til ađ kjósa Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur á árs fresti, í stađ fjögurra ára. Ég hlakka til ađ merkja viđ Ingibjörgu AFTUR og skora á hana ađ gefa kost á sér sem formađur Samfylkingarinnar hiđ fyrsta - svo viđ getum kosiđ hana aftur og aftur og aftur.

Svo eru líka forsetakosningar innan fárra ára.