Ég sé ađ fullháttvirtur forseti hins háa Alţingis er međ eitthvađ bakkaklór eftir ömurđarveisluna sem hann hélt á Völlunum ađ viđstöddu fámenni í gćr.
„Forseti Alţingis harmar ađ heimsókn danska ţingforsetans hafi veriđ notuđ til ađ varpa skugga á hátíđarhöldin og leyfir sér ađ trúa ţví ađ ţađ sé minnihlutasjónarmiđ ađ viđeigandi sé ađ sýna danska ţingforsetanum óvirđingu ţegar hann sćkir okkur heim og kemur fram fyrir hönd danska Ţjóđţingsins og dönsku ţjóđarinnar.“ — segir forseti.
Ég mótmćli herra forseti.
Ţessi vanhugsađa og alls óvelkomna heimsókn var hreint ekki „notuđ“ til ađ varpa skugga á fjölmilljónapartíiđ ţitt. Heiđursgesturinn flóttalegi sá alveg sjálfur um ađ varpa sínum skođanamyrka skugga á hátíđahöldin og eyđileggja ţau gersamlega.
Ţađ eru miklu fremur Danir sem sýna okkur óvirđingu međ ţví ađ senda ţessa útdönkuđu rasistapíu hingađ — og skömmin er ţeirra ađ púkka upp á hana sem ţingforseta yfirhöfuđ.
Ţađ er nefnilega míkróminnihlutasjónarmiđ ađ halda ađ ţađ sé í lagi ađ dubba upp rauđklćdda rasista og leiđa til hásćtis á hátíđarţingfundi á sjálfu Lögbergi. Og ţađ ađ gera lítiđ úr gagnrýni á ţetta skipulagsslys er ekkert annađ ómerkilegt yfirklór og eftirámjálm.
Svo eiga menn bara ađ drullufrussfretast til ađ biđjast afsökunar á klúđrinu í stađ ţess ađ barma sér undan eđlilegum viđbrögđum viđ ţessum skammarlega undirlćgju– og druslugunguhćtti.
Góđar stundir.