Vigdís kvað:
Ærr ertu Skalli
enn þó gjammar.
Næg er þín skuld og þín skömm.
Aum eru orð þín
engum þú gagnast.
Hvar hefur hár þitt glatast?
Steingrímur kvað:
Þegi þú Vigdís
þvílíka vitfirran
sem þér úr kjafti kemur.
Karla og kvenna
er kúldrast hér inni
ert þú langtum leiðust.
Vigdís kvað:
Flá er þér tunga
flækist um tönn
hæfir ei helgum manni.
Kynlausi kommi
kjökraðu bara.
Valdlaus í vesælla liði.
Steingrímur kvað:
Þegi þú Vigdís,
þú ert fávitra
og meini blandin mjög.
Á leið þinni löngu
í loga þess neðra
megir þú þig Vigdís, væta.