Jahá! Ég var ađ horfa á Kiljuna, ţann ágćta sjónvarpsţátt. Fyrsta ţáttinn á nýju hausti. Kolbrún var jákvćđ og hressandi og Páll Baldvin í ljómandi góđri fýlu eins og endranćr.

Ţađ sem hressti mig einna mest í ţessum ţćtti var kenning Hrafns Gunnlaugssonar um ađ Grettir Ásmundarson hefđi nauđgađ karlmönnum og drepiđ ţá af ţví ađ hann vćri skápahommi.

Ég áttađi mig bara ekki á ţví ađ hommar í skápum vćru morđóđir nauđgarar. Fyrr en núna auđvitađ.