Hvílík lifandis býsn sem sumt fólk getur verið ógeðfellt.

Nú skilst mér að einhverjir hugfrystir, þröngsýnir apakettir hafi birt kvæðið okkar hálfkæringslega um kynvillingana kátu á einhverri síðuskömm sem hefur það að meginmarki að útbreiða óhróður, upphefja hvítar húðfrumur og ala á hvers kyns fordómum og fáfræði. Hversu veruleikadeyfðir, fyrirlitlegir og aumir þurfa menn að vera til að halda út slíkum ófögnuði - í fullri alvöru?

Svei þeim öllum í hurðarlaust, daunillt og djúpfryst helvíti og megi þeir þar éta hvert fúkyrði sem þeir hafa látið falla úldið og öfugt ofan í sig.

Drulluskítablesar.