Um þessar mundir er nokkuð um barneignir í kringum mig. Þetta virðist ganga í bylgjum; eina stundina er ekkert að gerast og þá næstu eru allir að verpa. Það er eins hafi verið samantekin ráð um þetta.
Börn eru annars til óþurftar. Best að geyma þetta á stofnunum þangað til hægt er að tala við þetta eins og fullorðið fólk og hafa af þessu eitthvert gagn.