Ég vaknađi í morgun á bekk í kunnuglegum almenningsgarđi. Rauđţrútinn garđvörđur bankađi í mig međ ölflösku og orgađi á mig einhverju hrognagauli. Nú sit ég á vefkaffihúsi og skil ekki fyrir mitt litla líf hvurnig í dauđanum ég komst til Kaupmannahafnar. Eitt er víst: á sama tíma í gćr var ég á ritstjórnarskrifstofu Baggalúts viđ undirbúning fréttar um stóra gulrótaţjófnađarmáliđ. Meira man ég ekki!