ég held ađ öllum sé hollt ađ hafa ţessar ljóđlínur yfir á ţessum síđustu og verstu tímum:

blátt lítiđ blóm eitt er
ber nafniđ Gleymdeimér
vćri ég fleygur fugl
flygjeg til ţín
svo mína sálu nú
sigrađa hefur ţú
engu ég unna má
öđru en ţér