Mér leiðist óskaplega. Ég er einmana og þreyttur á sjálfum mér og lífinu. Svo gengur Enter hér um með kókakólaglottið þrykkt á andlitið, vökvandi blómin, syngjandi "Krummavísur" valhoppandi fram og aftur ganginn. Hann er fífl.

En bíðum við, ég átti nú smá viskílús hérna einhversstaðar...
Ætli maður geti nú ekki sullað í sig smá andlegu sólskini og geðlogni.