Mér leiđist óskaplega. Ég er einmana og ţreyttur á sjálfum mér og lífinu. Svo gengur Enter hér um međ kókakólaglottiđ ţrykkt á andlitiđ, vökvandi blómin, syngjandi "Krummavísur" valhoppandi fram og aftur ganginn. Hann er fífl.
En bíđum viđ, ég átti nú smá viskílús hérna einhversstađar...
Ćtli mađur geti nú ekki sullađ í sig smá andlegu sólskini og geđlogni.