1, 2
Ég legg til að við byrjum á því að hýða afmánina hann Skrepp seiðkarl. ‹Verður huxað til síðasta félagsrits › Hann er ekki kattavinur. Bíttann Tigra, bíttann.
Hann er sko ekki í náðinni hjá Dýramálaráðuneytinu get ég sagt þér.
Hann hefur reyndar ekki sést síðan þú last honum pistilinn í umsögn þinni um félagsritið hans. Þú hefur þó ekki étið hann á eftir? Hann var reyndar ekki ólíkur þurrkuðum færeying, eftir myndinni af honum að dæma.
Ég er reyndar saklaus. Hann hefur bara hundskast til að skammast sín greinilega.
Ég legg til að við byrjum á því að hýða afmánina hann Skrepp seiðkarl. ‹Verður huxað til síðasta félagsrits › Hann er ekki kattavinur. Bíttann Tigra, bíttann.
Vér munum nú eigi betur en að þú, Huxi, hafir tekið þig til og óskað oss dauða. Vér getum eigi tilvitnað vegna þess að vér vorum neyddir til að eyða félagsriti voru út en þú hafðir á orði að þú vonaðist til þess að einhver rjúpnaskyttan skyti (plaffaði) oss og ekki myndir þú sakna oss. Ég þéra þig eigi því þú átt það engan veginn skilið eftir þau orð þín, bölvaða grefilsins ótætið þitt.
Söltum þetta pakk ofaní tunnu og notum sem snakk!
Ég legg til að við byrjum á því að hýða afmánina hann Skrepp seiðkarl. ‹Verður huxað til síðasta félagsrits › Hann er ekki kattavinur. Bíttann Tigra, bíttann.
Vér munum nú eigi betur en að þú, Huxi, hafir tekið þig til og óskað oss dauða. Vér getum eigi tilvitnað vegna þess að vér vorum neyddir til að eyða félagsriti voru út en þú hafðir á orði að þú vonaðist til þess að einhver rjúpnaskyttan skyti (plaffaði) oss og ekki myndir þú sakna oss. Ég þéra þig eigi því þú átt það engan veginn skilið eftir þau orð þín, bölvaða grefilsins ótætið þitt.
Mér fannst félagsrit þitt bera greinilegan vott um óvirðingu fyrir köttum og í mínum huga jafngildir það því að ég þarf ekki að bera neina virðingu fyrir þér. Þeir sem eru með leiðindi við ketti eru sjálfkrafa komnir á svartan lista hjá mér, og trúðu mér, það er verra að lenda á honum, heldur en lista Vladimirs yfir óvini ríkisins. Ég ætla rétt að vona að þú hafir ritað þetta félagsrit í misheppnaðri tilraun til að vera sniðugur, og það er vissulega smá yfirbót að þú skyldir fjarlægja óhroðann.
Það er mér að meinalausu að þú úthúðir mér eins og þig lystir, en að vera með leiðindi um varnarlaus dýr er hlutur sem ég hef aldrei liðið og mun ekki líða þér. Megir þú eiga góða framtíð og betri samskipti við ferfætlinga þá er á vegi þínum verða.
1, 2