Af hverju er mannkynið svona mikið ég? Má ekki læra eitthvað gott af dýrunum? Starir þegjandi út í loftið
Treður spekingnum í poka og bindur fyrir Menntaðu þig út úr honum þessum... Styður báðum höndum á mjaðmir, hallar sér aftur og hlær eins djúpum hlátri og unnt er
Já. Lærum að rífa í okkur minnimáttar með sem blóðugustum hætti. Dýr eru sannleikurinn.
Sum dýr geta verið afar bragðgóð. Dýr geta einnig verið dýr.
Sælir eru heimskir því þeir muna ekkert.
Nú man ég bara ekki hvað ég ætlaði að segja.
Einstaklingurinn er viðmið alls. Menn hafa ekki lengur félagslegt hlutverk, það er persónan og eiginleikar hennar sem tröllríða samfélaginu í dag. Skyldur einstaklings við samfélagið virðast vera á undanhaldi.
Já, yndislegt ekki satt.
Jú segðu.
Ég vil samt frekar aftuhvarf til fortíðar þar sem maðurinn var hluti af samfélagi og hafði þar skyldur og réttindi.
Þar sem einstaklingurinn varð að beygja sig undir vilja fjöldans og allir heilsuðu hvor öðrum út á götu að gömlum rómverskum hermannasið.
Ekki alveg svo langt aftur þegar lágstéttin var kúguð og þurfti að bugta sig og beygja fyrir sér æðri stéttum.
Frekar vil ég upplifa þann tíma þegar það þótti sjálfsagt að hjálpast að innan samfélagsins. Þegar menn af næstu bæjum komu og reistu hlöðu á örskots stund og fengu mat og góðar veigar að loknu dagsverki.
Samfélag þar sem við berum skyldur og fáum þær endurgoldnar með aðstoð þegar á þarf að halda.
Ég fór nú ekki svo langt aftur... einungis svona um það bil 60 - 80 ár.
Þá voru nú margir durtar í heiminum.
Er nútímavæðingin eitthvað skárri? Þar sem persónudýrkunin er það eina sem kemst að. Viðtöl eru um hetjudáð einstaklinga, þeirra ákvarðanir og örlög. Eins og þau væru þau einu í heiminum sem hafa þurft að taka örlagaríkar ákvarðanir um líf sitt og tilveru. Viðtölin eru sett upp á svo dramatískan hátt að manni verður bumbult.
Einstaklingurinn hefur enn skyldum að gegna við (hið vestræna a.m.k.)samfélag(ið). Það sem ruglar marga er að réttindi hans hafa stóraukist í öfugu hlutfalli, þess vegna finnst mörgum að skyldurnar séu engar.
Þá voru nú margir durtar í heiminum.
Er nútímavæðingin eitthvað skárri? Þar sem persónudýrkunin er það eina sem kemst að. Viðtöl eru um hetjudáð einstaklinga, þeirra ákvarðanir og örlög. Eins og þau væru þau einu í heiminum sem hafa þurft að taka örlagaríkar ákvarðanir um líf sitt og tilveru. Viðtölin eru sett upp á svo dramatískan hátt að manni verður bumbult.
Heyrðu mig væni.
Komstu í námsbækurnar mínar? Mér væri nær að biðja þig að skrifa félagsfræði ritgerð mína um einstaklingsvæðingu en að vera að bögglast við það sjálf með litlum árangri. Ljómar upp
Bíður þolinmóður eftir menningarlegri lausn Arne Treholts á pokadvölinni. Kíkir oní pokan. Lokar aftur og labbar flautandi út af sviðinu