‹Starir skilningsvana á taflborðið›‹Glottir eins og fífl›

Geturðu náð í pappír handa mér?

‹Setur hendur fyrir aftan bak og brosir blíðlega› Neeeiiiiiiiiiiiii‹Snýr sér til hægri og vinstri til skiptis og borar annarri stórutánni í gólfið›

‹Ennþá nokkuð tapsár eftir mjög svo skrítna skák við Donna›

‹Réttir Offara pappír með litlum lömbum á›

Gjörðu svo vel félagi....

‹Pantar alla eftirlifandi meðlimi hljómsveitarinna Queen á svæðið sem mæta umsvifalaust og taka We are the champions› ‹Syngur sjálfur og leggur mikla áherslu á „No time for losers“-kaflann og bendir á RiffRaff ögrandi› ‹Opnar kampavínflösku og skvettir því útum allt›

Þér gengur bara betur í næst-......-A LÍFI!!! ‹Styður báðum höndum á mjaðmir, hallar sér aftur og hlær eins djúpum hlátri og unnt er›

Hér kemur ofurlítil skákþraut til að gleðja Dinesen. Mér finnst hún sýna hvað best fegurð skáklistarinnar.

(Vonandi virkar þetta)

Stefan Levitsky, hvítur, teflir hér á móti Frank James Marshall í Breslau 1912. Levitsky færir einn mann og Marshall gefst upp.

Myndin sést ekki hér, en það virkar að smella á hana. Þarna hefur verið sett upp vörn gegn því að fólk sé að vísa í myndirnar af öðrum vefjum (svokallað hotlinking - máske finnur þú gott íslenskt orð yfir fyrirbærið).

Ég ætla að velta þrautinni fyrir mér í smá stund - en lofa engu þar sem ég er bókstaflega að leka niður.

Ah, ég hef séð þessa þraut og þetta er ekki alveg rétt hjá þér.

Það er svartur, Marshall sem á leik. Sagan hermir að þegar hann hafi leikið sigurleikinn hafi slegið þögn yfir salinn. Síðan þegar áhorfendur áttuðu sig á því hvers konar snilld var þarna á ferðinni hófu þeir að láta gullpeningum rigna yfir Marshall.

Nei já, þarna hef ég ruglast á leikmönnum. Hér kemur myndin aftur án millitengils(eða millihlekkur, nógu gott sem hotlink?). Marshall er svartur, hvað gerir hann?

(það er hægt að smella á myndina til að fá hana í fullri stærð, þetta er nokkuð óskýrt í smækkuðu útgáfunni, er ekki hægt að stækka hana?)

Frábært framtak hjá Upprifnum. En eru þessar stöðumyndir ekki ólíkar?

Á efri myndinni sýnist mér Re2 vinna leikinn.

Jú, það er rétt hjá þér. Neðri myndin er úr sömu skák, bara nokkrum leikjum fyrr. Það er efri myndin sem gildir hér. En svo ég svari fyrir hönd hvurslags, þá er Re2 ekki sigurleikur Marshalls.

Ahh, ætli það sé þá ekki Hxf2? Þá verður hvítur að drepa til baka (Hxf2) því annars verður mát með

.. Re2
Kh1 - Hf1#

En ef hann drepur til baka er mát með:

.. Re2
Kh1 - De1#

(Ef þetta er ekki rétt kenni ég þreytu um.)

Ef hvítur drepur til baka og svartur skákar með Re2, hvað er þá því til fyrirstöðu að hvítur drepi einfaldlega riddarann með hróknum? ‹Klórar sér í höfðinu›

Bölvuð vandræði. Eins og ég hef gaman af því að tefla hef ég aldrei lagt það á mig að læra svona skákmál og botna því lítið í þessu. Stendur R einfaldlega fyrir riddara?

Vjer vekjum hjer með formlega athygli á að þetta er afar villandi þar eð myndin er sjest er eigi sú sama og upphaflega myndin er eigi sjest (nema smellt sje á hana). Jafnframt bendum vjer á að það er örugglega fyrri 'ósýnilega' myndin er þrautin snýst um.

Heyrðu! Ég var búinn að segja þér að ég væri þreyttur.

‹Blótar herfilega og rífur hár sitt›

‹Brosir út að eyrum og lyftir báðum höndum upp fyrir höfuð til merkis um að sér hafi þótt þetta afskaplega fyndið›

Jæja - best að liggja yfir þessu fyrir alvöru.

Ahh, ruglaði ég ekki röðinni bara örlítið?

Hvítur drepur til baka og þá fylgir:

.. De1+
Hf1 Re2+
Kh1 Dxf1#

Til að taka af allan vafa þá er þetta stöðumyndin sem um ræðir. Svartur á leik:

Og já, R stendur fyrir riddara. Re2 þýðir þá „Riddari á reit e2“.