Takk, Hvurslags.
Sjálfsagt ertu, elskan mín,
allravćnsta baugalín.
Ţó vil ég ei inn til ţín,
uni frekar međ mitt vín.
Vín ađ drekka vil ég ei,
vart ţađ slekkur ţorstagrey.
Fylgja rekkar fagrir? Nei.
Fljótt til Mekka skal, ó vei.
Veimiltíta, vina mín,
viltu kannske, upp á grín,
kaupa vín og vaselín
og vini hleypa inn til ţín?
Ţín er ekki ţykkjan há,
ţó ađ hvekkja reyna má.
Fljótt í kekki kastast ţá
karlinn svekkir hringaná. Vinsamlega mislesist í ţeirri merkingu ađ hringaná svekki karlinn, eđa öfugt.
Nálega er, nćstumţví,
nokkuđ gott ađ lenda í
félagsskap međ hopp & hí,
& húrra svo á fyllerí.
Fyllerí er fóla sport
og fúlmenna af verstu sort
en hafi ţau vín og veigar skort
verđa svona kvćđi ort.
Orđaskakiđ oss er tamt,
orđsins mál er viđ sig samt.
Verđi ţér í geđi gramt,
gleypa skaltu orđaskammt.
Skammt er síđan sá ég hann,
sólgullinn og humlađann,
ísskápskaldann, á minn sann,
eldsnöggur hann drekka vann.
Vann ég afrek ósköp létt,
eins og vatni úr fötu skvett:
Upp ég hljóp í einum sprett
á hann gamla Brattaklett.
ţetta/kletta skens er bragar bót
blettum kennsla gerir rót
frétta af rennsli hćtis hót
hettum af pensli kalla dót
Glottir eins og fífl
Mér finnst ađ hér ćtti ekki ađ ţurfa ađ vera keđja.Ljómar upp
Dót er bara rislágt rusl
rusl og eins og sundlaust busl
busl í önd sem skaust í skot
skot sem miđađ var á kot.
Á dauđa mínum átti ég von en ekki ţessu rugli í mér...
[Obbobbobb... ţú ert á vitlausum ţrćđi... Skabbi]
Lagfćrt:
Dót er ekki prýđispot
platan ryspast ei viđ not
busl í önd sem skaust í skot
skot sem miđađ var á kot.
... ekki batnar ţađ...
Í koti mínu kýr ég á
kattargrey og hunda ţrjá,
Kind sem heitir Gamla-Grá
og grís sem fékk ég pabba hjá.
Hjáleigan er harla rýr,
horast niđur fé og kýr,
kisa út úr öllu snýr,
allir meina ađ Grís sé hýr.
Hýr í bragđi Hólmsteinn vann
er Halldór Laxness ţýddi hann.
Skrýtin orđ sem enginn kann
út tók; ţekkt í stađinn fann.
Fannar á sér óskir ţrjár,
eina ađ verđa mjór og hár,
ađra ađ grćđa fúlgur fjár,
fjórđu ađ vera svaka klár.
Klárinn minn er moldóttur,
mikinn fer um aurkeldur.
Gamall er og glaseygur,
getur hlaupiđ óţreyttur.
Óţreyttur ég opna dós
alltaf verđur blómarós
kona sem ađ kann til sjós
kellingin er svaka drós.
Drósir tálar dreg ég á
dufla viđ ţćr, svona smá,
síđan ţeim svo sef ég hjá
í sólarhringa eina ţrjá.