Smáljóð
létt
ég sendi
ljúfri fljóð.
Til hennar
hugur minn lendi
rétt
í heimsins
glóð
Á þínu heima,
hampar hver
köttum
sem breima.
Þannig best
ég lýsi þér
eins og sést
sem betur
fer.
Skál Offari xT Lélegt er það og ég í glasi. Djúpub lausnarglasi sem bullar og bullar.
Fyrir langa
löngu man ég
er kennarar létu
mig zkrifa með zetu.
Mér
líður
bærilega
Innrás vaskra yngisfljóða,
verður í formi ástarljóða.
Engum mun eira orðaflaumur,
Ingiríðar laus er taumur.
Á smá
lögg
ekkert meira
bögg
Hélt hér væri
að fæðast bragur
Svo var ekki..
Slæmur dagur.
Slæmir dagar eru svona,
stundum lítið gerist hér.
Ég veit allt því ég er kona,
mörgu hef að miðla þér.
Of langt á milli stuðla.
Skyldi mér fara að skána
skrattinn kvað
og skaut af sér stórutána.
Það er reyndar ekki gerð krafa um stuðla hér... en þetta er heldur ekki smáljóð...
hvurslags, ein spurning... á orðið skaut í þínu smáljóði að vera höfuðstafur? Klórar sér í höfðinu
Þetta var meira hugsað sem tvær línur í röð þar sem tveir höfuðstafir kæmu fyrir, svo ég tæki mér ofurlítið skáldaleyfi.
Frúin er farin
farin á stjá
Eldheitur arinn
yljar mér smá
best þá á barinn
breggða sér á
Vonandi stuðlar þetta rétt hjá mérGlottir eins og fíflxT
Lífið er
ljúft en snúið.
Ljóðið hér
loks er búið.