Stekkur hæð sína
Klórar sér í höfðinu
Glottir eins og fífl
Hahaha, bravó!
Hvaða þrjóska er þetta í þér Lappi, hættu þessu rugli og reyndu allavega að halda þig við réttann atkvæðafjölda í hverri línu.
Hvessir af hausti,
eftir götunni koma
fjúkandi bílar.
Brúðkaupsdagurinn;
níuhundruð millibör,
grátandi grímur.
Vindur af fjalli
þýtur í laufi
fallandi fer
[teljum atkvæðin, þau eiga að vera 5-7-5, en eru 5-5-4... fjarri lagi... Skabbi]
Einu sinni orti ég hæku og meira að segja tvær.
Í glerju gljáum
brimar mjöður botni nær
freyðir fjarar út.
Í hugum háum
flýgur hegri fjaðraskær
ölur ofar sút.
leið er yfir læk
aldrei mun hún þó vera
yfir sama vatn
Vandinn eykst stöðugt.
Sökk til botns í lyginni.
Vilhjálmur fallinn.
Hjarnið glymur hart
hófadynur brýtur þögn
brestur fönn við fen.
Hafið syngur sárt.
Vindur hvæsir, bærir brim
Blá hönd rífur fast.
Sjórinn stórstreymur
steypir rekavið' á land
fúnum en fögrum.
Fljúga álftir þrjár
Ein er fremst tvær til hliðar
Aftan við fyrstu