Skemmir þráðinn aðeins meira
Haha, þú finnur ekki númerið .Styður báðum höndum á mjaðmir, hallar sér aftur og hlær eins djúpum hlátri og unnt er
Finnur Hvæsidillur á gulu síðunum.. hringir
Við erum búin að skemma þráðinn! Svaraðu annarsstaðar!
Bros þitt það bræddi mitt hjarta
Brá þín svo fögur og hlý
Góðmesku úr gulli munt skarta
Gefur mér von enn á ný
Ég elska þig anna
Ofboðslega heitt
Senn mun það sanna
það Samma þykir leitt
Ég elskað hefði heitar þig
í hjarta mínu í fjölda ára;
en fjandabölvuð -sóttin sára-
sótti mig og reið á slig.
Eftirástarljóð:
Oft um nætur einn hann grætur.
Evudætur sviku karlinn.
Eftir þrætur, barnabætur,
borgar mætur jarlinn.
Angan þína enn ég finn
einn í rúmi mínu.
Hjá þér dvelur hugur minn
í heitu fangi þínu.
Líkt og vafningsviðurinn
vafðir þú mig örmum.
Engan hjá mér frið ég finn
falla tár af hvörmum.
Augu þín var sárt að sjá
síðast er þú varst hér.
Þig ég vildi feginn fá
faðma aftur að mér.
Hann næðir, hann gnauðar, um neyðardyr,
hann nístir sem eitraður hnífur.
Þú söknuði leynir, en lætur sem fyr,
að lokum hann hjarta þitt klýfur.
Í augu þín leit og lífið stóð kyrrt
litfögur sýnin mér birtist
Stamaði, hixtaði, mál varð mér stirrt
mannsefni framtíðar virtist.
Angan þína enn ég finn
einn í rúmi mínu.
Hjá þér dvelur hugur minn
í heitu fangi þínu.
Og í framhaldi:
Lyktin þín enn loðir við
lök og kodda mína.
Í hugskotssjónum, mér við hlið
höndina finn ég þína.
Ég hafði reyndar hugsað mér þennan þráð fyrir frumsamin ástarljóð á því máli sem hér tíðkast og heitir íslenska.
Amerískir dægurlagaslagarar eiga ekki heima hér risi litli.
Ljúft er mjög að vakna við
vangagælur þínar.
Þannig finn ég þér við hlið
þakkarstundir mínar.
Ávalt þína ást ég finn
í öllu fari þínu
frá þér sérhver koss á kinn
kemst að hjarta mínu.
Um ást við fyrstu og einu sýn
Minn kæri tíminn stóð í stað,
stundin er ég sá þig.
Í lífi mínu brotið blað,
borin á annað stig.
Andann dró og andlit þitt,
aldrei meira leit.
Hefur ástin hjarta mitt,
hvar þitt? Ég ekki veit.