Roðamaur í rjómabland
rúður pússar, leður.
Hafðu þetta handaband
haltu fast um reður
Eldurinn kaldi gyljar kú
kýrin tarfinn temur.
tarfurinn kyssti fína frú.
Frúin eldinn lemur.
[skoðaðu nú fyrstu línuna... er hún rétt?]
Sjálfur hef ég sötrað nóg
sungið get ég ekki
Höndlað get ég hálfan plóg
og höndlað brúna flekki
Jafnan bjart er myrkrið mest
magnast upp við sólarljósið.
Gryðung tel ég haltan hest.
Hundar alltaf þrífa fjósið .
(13/9/08 22:59)
Bjart er myrkrið jafnan mest,
magnast upp við sólarljósið.
Gryðung tel ég haltan hest.
Hundar alltaf þrífa fjósið .
Elskulegur lappi minn. Ertu nú enn búinn að gleyma hvar stuðlarnir eiga að standa?
Nú ætla ég allravinsamlegast að gefa þér aðvörun: Næst þegar þú lætur frá þér svona rangstuðlað innlegg, þá hendi ég því í ruslið án frekari málalenginga. Sama gildir um innleggið hér að ofan, ef það verður ekki lagað núna mjög fljótlega. Það eru, þráttfyrirallt, takmörk fyrir því hvað við gæzluliðarnir nennum að dusta sama rykkornið oft af sömu hillunni.
Virðingarfyllst,
þinn félagi & kumpán;
Lúxusbílar leka hlandi
liðugir og hopp
Drekkum núna djús í blandi
og dulkóðum þá popp
Súrt er bragðið sykri af
á sandi hús skal byggja.
Agnarsmátt er Atlantshaf
Ósatt kyrrt má liggja.
Björginn háu mala mjöl
margan fuglinn stiggja.
Íslendingum krónan kvöl,
kjurt má satt oft liggja.
Hestarnir þeir hneggja ei
hundinn sá ég baula.
Sigfinnur hann sagði "Nei"
sá ég gelta kisugrey.
Bönkum öllum bjarga má
sagði blásvört eðla.
Ef mættu allir myntu slá
og meika eigin seðla.
Í stafsetningu stend ég vel
Stuttur er ég líka
Í hár ég nota hnakka gel
hnetu á ég ríka
Rottur dansa tango tjútt
trúi að köttur gali.
Minkinn allir kalla krútt.
Kálvar þrífa sali.
Rífst við kávinn kötturinn
kastar í bola eggjum.
forljótur með skorpið skinn
skríður hann með veggjum.
Uppi drekkur ekki vín
eins og rekkar þekkja.
Þetta hlekkja hrekkju svín
hér við rekkju þekka.
(Ort í orðastað konu).
Glottir eins og fífl
Erlend lán nú alla kæta.
Atvinnunni höldum við.
Úrræðin hér enga græta.
Englendingar veita lið.
Lánin okkar lækka brátt
lán er það í óláni
Landsmenn ekki léku grátt
lánlaus, andlaus, smámenni.
Gott er að borða brauð með skeið,
bera snjó í opinn eld.
Af ákavíti einni sneið,
upp í mig með járni veld.