Nú semjum við göfugmælanleg öfugmæli...
Öfugmæli eru rétt,
alltaf þykir slúður frétt,
fögur er víst glyðran grett,
geysileg'er svínka nett.
Fallegur ég ætíð er.
Yrki ljóð úr penna
Allar stelpur eftir mér
í ástarbríma renna.
Þjáist menn af þunglyndi
þá eitt mun um að ræða
Pækilsöltuð pungbindi
er prýðisgott að snæða.
Spínat Kanans er kærkomin fæða
kýrnar kunna hverj´aðra að sæða
gott er að giftast gerskum sóða
ofstuðlun er af hinu góða.
Á jólum þegar étum við
jafning kaldan, graut og svið
var ætíð á mínum heimahögum
hamborgarhryggur á þriðjudögum.
Það er ljót og leiðust gjörð
að liggja í fangi meyja.
-Þegar að hrímið þekur jörð
þá er best að heyja.
Frammsókn hún er firna góð
Flestir hana kjósa
Hundrað prósent Halldór stóð
Holl er kokteilsósa
Öfugmælin auðveld reynast.
Yrki þannig sérhvern dag.
Aldrei hagleiksorðin leynast,
er ég snjallan rita brag.
Í Írak þar er alger friður.
Öllum text að setjast niður.
Jón Páll var svo alltaf aumur,
ömmu minni brext ei saumur.
Vjer öllum yrkjum betur.
Alltaf bjart í desember.
Flogið fiskur getur.
Fjórða línan ósönn er.
findinn Halldór Ásgríms er
aldrei lýgur Jónssen
Baggalútur leiðist mér
latur er að yrkja hér
Kristján ix er fyndinn fýr,
Finngálkn þykir kátur, hýr,
Skabbi aldrei skapar vísur,
Skoffínið er vatnadýr.
Tina þykir fögur, fyndin
finnst mér þetta sýna myndin
ásjón hennar af.
Þarfagreinir þreytir okkur.
Þarfleysa er gúmmísmokkur,
roðableikt er raf.
Hvíslar Hlewi, þú skemmileggðir þráðinn...
Með ananas er best að laga bíla
bogastrengur dreginn er úr nefi
myndarleg og mannelsk er hún Grýla
mest af öllum dáður er þó Hlewi
Svæfa fjöllin sunnanvindar,
sumarhitar kitla,
gróður sprettur, grænka tindar,
gólar lóan litla.
Skabbi hann er skrýtinn fýr,
skoppar vel um loftið kýr,
Ólafur er ansi skýr, (hér er átt við Ólaf Sigurðarson fréttamann)
einn og sextán gerir þrír.
Rauðvín þykir rosa vont,
regnið sest í skafla.
Þekktust dygða þykir mont,
þrjá menn hafa nafla.
Kelnir eru krókódílar
kettir fljúga loft um blá
Göngin löngu grafa fílar
ganga þorskar fjöllum á.
Vatnið arkar upp í móti,
enginn hefur talað orð.
Hús eru trauðl' úr tré eða grjóti,
Trúðar margir fremja morð.