Um þrönga vegi þrýstir sjer
þrútinn vinur góður.
Fyllir uppí fýsuna' á þjer
svo „fjandinn“ æpiru' í koddaver.
Vergjörn konan kallar hátt
og karlinn heldur áfram,
fullnægingu fær hún brátt
og fær svo aftur góðan drátt.
[ath: svissaður orðunum hún og fær í þriðju línu og þá er þetta í lagi... annars er stuðullinn á áherslulausu atkvæði...Skabbi]
Takk fyrir ábendinguna
Dráttarklár ég óður er
eins og forðum daga.
Ungar stelpur undir mér
ennþá vilja hlýja sér.
Séra Halldór hélt um sinn
heljarstóra tittling,
Fía vildi fá hann inn
og fleygði sér á dívaninn.
Dívan öll aö aftan söng
æði mikið kvæði
Stífan böllinn þjapti þröng
þrífan dröllinn, lapti stöng
Held að þetta sé hálf-færeyska sko
stangar fór á stökki kátt
stífur þaut í lofti
flaug þó ekki alltof hátt
yfir hefði fara mátt.
Máttur drottins magnar ei
að metta börnin svöngu.
Margt vill þjaka þessi grey,
þannig er lífið, fussum svei.
Svei og fussum svínabest!
Svíður þeim sem mígur
Sóðamennum sýnu verst
sætt er á valdastólalest.
Lestarslysin eru enn
austur á Kárahnjúkum.
Í þeim slasast margir menn,
-mánaðarlega dúsín tvenn.
Tvennum sögum segir af
sigrum ríkisstjórnar.
Framsókn sökk á kolakaf,
kannski þarf hún blindrastaf.
Stafsetning er fyndið fag
fæstir hana kunna.
Ekki fleiri orð í dag
nú ætla ég að semja lag.
Lagköku ég læt í fat,
og ljómasmurningsbrauðið
maula eftirmylsnuhrat
mig svo á mun éta gat.
Gat ég ekki afstýrt vel
aðhlátursins sóknum
þegar sá ég þingmannshvel
þynnkulega sperra stél.
Stélið fuglinn stoltur ber
stertur hestinn prýðir
dindill eftir dilki fer
dratthali á kúnni er.
Er ég fer að finna mér
í frera hér á skeri
gerjuð ker úr gleri hver
gæti verið hér hjá þér?
Þér er sæmst að sýna mér
suðupottinn fína
Sleifarlag ef líkar þér
læt ég hana skemmta sér.
Sérdeilis er kvöldið kalt
sem kemur eftir degi.
Vel þú dúða skrokkinn skalt
það skapar hita og þykir snjallt.
Snjallsteinshöfðahryssustóð
hímir úti núna
Frúnni ylja atlot góð
æðasafns sem fyllir blóð