Forseti Frakklands er vitur,
og forđast hjá ráđherrum kritur.
Međ fimmtán jafnt skipt,
ţá fá kynin drift.
Á tólunum tvennum einn situr.
Inga og Geiri eru hjón
uppá kyssast títiprjón
var hann Jónsi ferlegt flón
ađ falskan syngja' ei vinstri tón.
Síđasta fréttavísa tímabilsins:
Kynlífsvodkinn kemur henni til.
Kannski fáum viđ ţess svo ađ njóta.
Evu Mendes ansi vel ég skil,
ekki vildi ég hjá Phoenix hrjóta.
Sjá frétt.
Hér er vísa um Selfossmál, sem er kannski ekki allra. Ţví er hún hvít:
Lénharđur fógeti lagđist á konur
sem leyst honum nokkuđ vel á.
Og nú virđist kominn hans síđbúni sonur;
á Selfossi ţvagleggja má.
Fríiđ var pantađ og ferđin var klár,
ţau fengu sér námskeiđ í Grísku.
En ţau urđu hissa og ţó nokkuđ sár
ađ ţar vćri Franska í tísku.
Háskólamenn fengu heilmikiđ fé
svo hefđu ţeir engu ađ tapa,
er hófu ţeir rannsókn, (ţađ hljómar sem spé),
hvort hefđu ţeir vit á viđ apa!
Ef ţér verđur brátt í brók
betra er ađ hafa lók.
En ađ taka á sig krók
ekki vćri skyssa
ef í miđbćnum ţú mikiđ ţarft ađ pissa.
Ţau sátu viđ netiđ í sitthvorum stólnum
og sambúđarraununum flíkuđu ţar.
Hann fór úr bolnum og hún fór úr kjólnum,
ţví hitinn á spjallinu gerđi ţau snar.
Ţau ákváđu’ađ hittast og athuga betur
hvort ćttu ţau framtíđarhamingju tvö.
„Makinn er úti, ţú mátt, ef ţú getur,
mćt’hingađ heim til mín rétt klukkan sjö.“
„Nú, býrđu ţá ţarna? Ég bý ţar víst líka!“
Ţau bölva hvort öđru og rjúka á dyr.
Nú skilnađarpappírum skelegg ţau flíka,
og skammast og rífast sem aldregi fyr.
Ráđherra fannst ţađ víst ferlega sćtt
er fraukurnar úti sér hćgđu.
Í blöđunum Dönsk’er ţó bara um rćtt
hvort botninn ađ lokum ţćr fćgđu.
Páfi heyrđi prestsins tuđ
sem pínu vakti illa.
Ađeins hann má elska Guđ,
hjá öđrum telst ţađ villa.
Kynvilla ţađ kallast vart
ef Krist ég elska myndi.
Og nú mér ţćtti nokkuđ svart
ef nágirnd einhver fyndi.
Drengurinn Georg glysgjarni,
gćti ég ţorađ ađ veđja,
ađ kćrastinn hans kallast Bjarni
og krefst ţess ađ láta sig keđja.
Bundinn međ stífum og stáli
strákinn hann vildi ţá blekkja
En sá var nú síst á ţví máli
ađ samţykkja ađ láta sig hlekkja
En Goggi nú gladdist međ lensku
og gamnađi sér viđ hans vein
hér tölum viđ trauđla íslensku
og tölum ţá bara um chain.
Ort um frétt á mbl.is ţegar Boy Georga hafđi hlekkjađ mann viđ vegg gegn hans vilja. Blađamađurinn sem ţýddi fréttina var svo mikiđ ađ flýta sér ađ Chained to the wall varđ Keđjađur viđ vegginn... nú hefur ţví veriđ breytt.
Sjónvarpsstjórablók ég blóta,
blöskrar mér hans raup.
Međ auglýsingu upp vill brjóta
áramótaskaup.
Fastur á salerni fjóra í daga
hann fćturna vermdi, og drakk.
Hurđin var rammger, en handfang má laga,
viđ húsvörđ hann sagđi loks takk!
Á barinn fór aftur, og hann fór ađ hugs‘um
hvort hlandţörf í klúbbnum sé nćg.
Nú vatnsísérhaldandivandrykkjuslugsum
hann veitir af drykkjunum sćg.
Hefur einhver hér prófađ ţetta?
Ristilskolun réđst hann í
er reyndist hálsinn ţrútinn.
Í sína görn hann setti ţví
sérríflöskustútinn.
Lét hann renna lítra ţrjá,
ţađ losti olli drengnum.
Verđlaun honum veittust ţá;
ađ vísu ađ honum gengnum.
Senn mun titra sćnska ţjóđin
seđji apótekin lostann.
Sćnskra pilta sćnsku fljóđin
sennilega lćkka rostann.
Litháarnir lumbra á
löggum, ansi keikir.
Engan dóm ţeir asnar fá
enda hvergi smeikir.
Ţarna sá ég ţurran hest
ţeysast milli holta.
Virtan mjög og vćnan gest
Vímus drykkjubolta.