Innrím hérna viljum við
vinur sérðu þetta.
Hjálp frá þér ég þakka og lið,
þegar gerjast flétta.
Er ég hnoða auman leir,
andlitsroðinn brennur.
Er ég hnoða auman leir,
andlitsroðinn brennur.
Allt í voða; aldrei meir
orðahroðasennur.
Vanda má nú vísna tal,
vísast skánar bragarhjal
Vanda má nú vísna tal,
vísast skánar bragarhjal.
Ef að bjánar yrkja hér,
alltaf gránar skap í mér.
Ýmsir hugsa ekki neitt
uppúr buxna strengnum.
Ýmsir hugsa ekki neitt
uppúr buxnastrengnum.
Líkt og uxar yfirleitt
annars slugsa gegnumsneytt.
Ég er bjáni, bilaður.
Bölvað kjánatetur.
Ég er bjáni, bilaður.
Bölvað kjánatetur.
Sítar spánýr spilaður.
Á spjaldi gránað letur.
Ég er fálki, friðaður.
Frost og hálkublettir.
Ég er fálki, friðaður.
Frost og hálkublettir.
Ég er lokkur liðaður,
sem lokkajárnið sléttir.
Nú árinn er liðinn í öfganna skaut,
en olíudrulluna þjóðin má hreinsa.
Roðnar óstjórnlega og borar annarri stórutánni ofan í gólfið
Aftur, hrumpf, ég er greinilega með bilaða athyglisgáfu...
Brestur í óstöðvandi grát
Já..hmmm...þú athugar að hér skal yrkja hringhendur. Aðra tilraun?
Ég er fálki, friðaður.
Frost og hálkublettir.
Geng sem skálkur, griðmaður
og gómakjálkaprettir.
Stundum lyftist streðið mitt,
á loft þá ypptist bakið.
Æjæj...
Stundum lyftist streðið mitt,
stirt þá ypptist bakið.
Einhverntímann skal ég hafa það af; sagði einshljóðfærissimfóníuhljómsveitin...
Stundum lyftist streðið mitt,
stirt þá ypptist bakið.
Ef þá klipptist í minn titt,
Af þá kipptist þakið.
Nú árinn er liðinn í öfganna skaut,
með uppþembdan kviðinn af mengun.
Nú árinn er liðinn í öfganna skaut,
með uppþembdan kviðinn af mengun.
Halda skal friðinn með hafranna graut,
hæstu fá sviðin svo einkunn.
Þjóðlegur botn hvað varðar mataræði og rímorðið skítaredding. Rím við mengun óskast.
Oná hægra eyra leggst,
orðinn lægra stemmdur
Oná hægra eyra leggst,
orðinn lægra stemmdur,
myndir dægra dreymi gleggst,
af dansi frægra skemmdur.
Hvert er farinn herinn minn?
Hversu varinn er ég?
Hvert er farinn herinn minn?
Hversu varinn er ég?
Dátaskarinn skundar inn,
skítabarinn þverveg.
Verja núna visna stoð
viljans, trúna, dauðann.
(Nú skal þetta hafa tekist skammlaust.)
Verja núna visna stoð
viljans, trúna, dauðann.
Tóku fúna værðarvoð
og vöfðu um búnað rauðan.
Siggi Bjóla semur lög
sem að gólar ædol.
Siggi Bjóla semur lög
sem að gólar ædol.
Eyrnarskjól plís, ó þau slög,
eins og gjólu sæskol
Reynist stundum rímið hér,
rammt sem hundaskítur.
Reynist stundum rímið hér,
rammt sem hundaskítur.
Það sem grundað illa er
alltaf splundrast hlýtur.
--------------------------
Hringhendunnar hraustlegt mál
hressir munn & eyra