Mikið innilega vildi ég óska þess að Megas myndi hlæja að mér. Já eða jafnvel bara glotta við tönn. Það væri nóg fyrir ræfilstuskuna mig.
-
Rýtingja rankar við sér, henni verður vart meint af.
Gítarferilinn hefur beðið minni hnekki en söngferilinn, verð ég að segja. Ég hóf upp raust mína í partýi fyrir nokkrum árum og meira að segja Megas fór að hlæja.
Það var samt ekki eins brjálað og partý sem ég fór í... þar birtist Megas og skömmu síðar gekk ég inn með rjómafernu!
Mættum vér spyrja yður, hvert var samhengið í sögu þessari?
Ég kallast fiðluleikari og einnig frístundabassaleikari með allskyns græjur við.
Ég glamra á gítar og píanó (töluvert illa). Ég lærði á blokkflautu og þverflautu í denn, langar alltaf í þverflautu. Langbest kann ég að spila á sjálfa mig, þ.e. raddböndin í ýmiskonar blúsgargi og djassseið og svo óperu í skólanum.
Mig langar svaka mikið að læra á bassa, já og trommur. Kannski banjó líka og munnhörpu. Básúna er líka flott. Ööö... já.
Þetta er ennþá staðan, nema ég er útskrifuð úr skólanum.
Hvað með þessa nýju Gestapóa? Spila þeir á eitthvað?
Ég hef spilað rassinn úr buxunum nokkrum sinnum.