Eftirfarandi ljóð heyrði ég einu sinni lesið upp í útvarpi fyrir aldarfjórðungi síðan, og það pikkfestist í hausnum á mér. Ég hef ekki hugmynd um eftir hvern það er.

Í upphafi var orðið,
og orðið var í bensíntönkunum.
En svo kom skrattinn,
og henti logandi eldspýtu ofan í bensíntankana,
og þá fuðraði orðið upp.
Og síðan hefur orðið verið hjá Guði.

Mörður Gígja, afi Marðar Valgarðssonar í Njálu hefur nú ekki fengið mikið um sig ort öfugt við barnabarnið, en þessa hringhendu heyrði ég þó um daginn:

Mörður Gígja maður hét
mikill skýjaglópur.
Í Ástralíu alltaf lét
eins og kríuhópur.