Ég er að lesa (enn á ný) Nafn Rósarinnar í blýþungri þýðingu Thors Vilhjálmssonar.
Var að byrja á Sæfaranum eftir Jules Verne. Lofar góðu...
The Subtle Knife eftir Philip Pullman.
Var að klára ,,Ást og skuggar" eftir Allende.
Hvernig var hún?
Annars er ég líka að byrja á Glæpur og Refsing eftir Dostojevsky...maður verður jú að undirbúa sig fyrir Síberíuhraðlestina... ‹glottir út í annað›
Ég er að lesa (enn á ný) Nafn Rósarinnar í blýþungri þýðingu Thors Vilhjálmssonar.
Góð bók það. Þarf að fara að lesa hana aftur.
Var að byrja á Sæfaranum eftir Jules Verne. Lofar góðu...
Hún er góð en ofurlítið endaslepp, því miður.
Var að klára ,,Ást og skuggar" eftir Allende.
Hvernig var hún?
Annars er ég líka að byrja á Glæpur og Refsing eftir Dostojevsky...maður verður jú að undirbúa sig fyrir Síberíuhraðlestina... ‹glottir út í annað›
Dostojevskí er týpa sem maður verður að setja sig inní, tekur smá tíma að venjast honum. Svolítið eins og Þórbergur. En langar að rifja hann upp.
Allende er ekk ósvipuð en bjartari. Hún er bara stórgóð þessi sem ég var að klára. Er með Evu Lúnu við hliðina á mér og mun byrja á henni einn af næstu dögum. Góða ferð.
Ég er aðeins að glugga í Stardust eftir Neil Gaiman, gott að hafa söguna á hreinu áður en bíómyndin kemur hingað.
Stardust er ein af hans betri bókum. Ekki eins góð og Neverwhere fannst mér samt. Good Omens er náttúrulega best.
Annars er ég að lesa Perelandra eftir C.S. Lewis núna ... og Lord of the Rings ennþá.
Vjer erum að lesa The Amber Spyglass.
Ég á tvo kafla eftir af „The Subtle Knife“ og þá næ ég þér.
Ég er að byrja á viltu vinna milljarð, ég sofnaði ekki fyrr en á bls 60 þannig að hún er örugglega fín‹Gefur frá sér vellíðunarstunu›
Ég er að lesa skrif gamals vinar.
‹Dæsir mæðulega og lítur út um gluggann›
‹Hrökklast langt afturábak og hrasar við og fær e.k. deja vu tilfinningu›
Þessa netteiknimyndasögu.