skítaseiđiđ skammir ber
skökull hans er rauđur
alltaf veginn versta fer
víst er heilinn dauđur
Heiladauđur heimskur gaur
Hattinn ber á kolli
Lyktar eins og ljóna saur
Lamar mann af hrolli
Ţú ert Nermi rír og rámur
rekkur lyndis ţver,
ţú ert augnaglerja glámur
geđjast ekki mér.
Lappi ekki yrkja kann
enda skunkur ljótur
ađeins segi um ţann mann
en hvađ hann er ljótur.‹Ljómar upp›
Uppi varla engill hér
upp mun hann ei kíkja
Djöfull ei vill durg hjá sér
djöfull vill ei líka.
Eskfirđingar hrćđast hann
og halda sig mest inni.
Á Offara ţar ćđi rann
enda veill á sinni.
Vímus hann er mađur merkur
mćđulegur er á svipinn.
Ljóđagerđ er vanda verkur
vćnt mér ţikir samt um gripinn.
Lappa ţarf međ leđuról
ađ lemja alla daga.
Síđan má ţađ fúla fól
festa upp á snaga.
Senda Vímus ćttum inn
í afréttingahćliđ,
lemja hann ţar létt á kinn,
og láta svo í bćliđ.
Fyrir ţrjótinn Skabba Skrum
skortir mjög svo hćli.
Eftir mikiđ mikiđ fát og fum
ég flenginu viđ gćli.
Vímus ţrjótur versti er
Varla finnst neinn verri
Veit ég fyrir víst hann er
Vođalegur perri
(Ţetta heitir víst leirburđur á mannamáli... )
Grágrímur er grettiđ skar
sem gýtur leir í hrúgum.
Illt hans verđur auma svar
međ úldnum vísnabjúgum.
Skepnuhópinn skreyttu meir
skítakleprum ţaktir
Kleppnum burt af ţeyttust ţeir
ţroskaheftir, naktir.
HÉR UMM VEĐUR VÍMUS
VÖLLINN SLÁ EI KANN
VERRI EN PERRI PRÍMUS
PUSUR ŢRÁIR HANN.
Hér er Lappi lođni tappi
ljóđ sá kappi semur oft
Ljótu rappi stolnu stappi
stríđnis klappiđ fer á loft.
yrkir sá er ekki kann
ansi smá er spekin
aumt var ţá er útúr rann
úldin hjá er lekinn
Ţjófsins eđli ţjakar lítt
ţessa lagabrjóta
Ekkert vit og eđli skítt
enda má ţá skjóta.
Feitletrađar flumbrurnar
finnur Vímus hér og ţar
Á Baggalútinn beyglađar
blautar semur vísurnar.