Niður þarf að negla þig
Nermal skítahaugur.
Aldrei skaltu angra mig
illa skeindi draugur.
argur Vímus illur sár
engri skepnu líkur
viðbjóðslegur vondur þrár
votar forðast píkur.
Með orðum er ei létt að lýsa
lygagerpi eins og þér.
Kleppur vill ei kúkinn hýsa
komdu ekki nálægt mér.
nærveru þinnar nýt ég ei
nokkuð þar uppá vantar
ekki mér líka glópagrey
og geðveikir dópsalafantar
Geðstirður og upprifinn
gamall ávalt kvartandi
fílupoka seggurinn
háum hatti skartandi
stuðlabrýni steggur kann
stirður með að fara
fyrst að þetta er fíflið hann
flengi ég hann bara.
Alltaf sama heygarðs-hornið
hangir þessi djöfull við.
Mælinn fyllti myglað kornið
manna kanntu engan sið,
fyrrtur viti fúin sál
fylgir öllum línum
styður Sjalla elskar ál
eðal hafnar vínum.
Þú lufsudruslur lastaðir
er launhelgina földu
uns kátur sveindóm kastaðir
og komst í opna Skjöldu.
Skjöldu Texi skríður á
og skellir sporum fast í síður.
Sjöfaldur hann síðan lá,
er sveif í loftið rassinn víður.
Billi fæddist skúrkur skæður
skrattinn hefur getið hann.
Andskotanum yfir ræður
engan þekki verri mann.
Lyfjafræðin læknar ei
lostabál í Vímusi.
Vöndinn þarf á vesælt grey.
og velgja’hann yfir prímusi.
Ör í gegnum höfuð hans
hefur einhver rekið.
Þéttum höfuð þessa manns
það hefur öllu lekið.
Vímusinn er vondur maður
vekur upp hér dópfjandann
Ruglaður hér bullar blaður
bætir ekki liðsandann.
Ruddamenni ræfilsbulla
rífur kjaftinn endalaust.
Þú ert bölvuð þarmadrulla
þér má slátra næsta haust.
Finnst mér ríkja friðlaus önn
fáar kvarnir snúast
að hér birtist andans hrönn
ekki er við að búast
Ekki getur ástand hér
orðið mikið verra.
Slíkt má reyndar þakka þér
þroskaheftum perra.
Rakaskemmdur innviður
Fúinn er og lúinn
á fjórum fótum tilbiður
fangelsisfrúin.