Þetta fannst mér feiki gott,
fór því strax um andlit glott,
það var eins og tittlingstott,
trúið mér, það var svo flott.
Stjórnandi hvetur menn til að yrkja af meiri krafti, eiginlega ætlaði hann ekki að yrkja sjálfur, en einn manna er hann laus við þá skyldu.
Fyrir löngu fæddist.
Fyrst með veggjum læddist.
Margt & gott svo græddist
þá gekk ég um & fræddist.
Nyti mín ei við, þá margur mæddist.
Yrki ég hér eintómt rugl
oftast ljóð um frúna
Enda bara furðufugl
fer offari núna
Þið eruð frábær, en hvað gerðuð þið um helgina?
Þið getið líka tjáð ykkur um nýliðna fótboltahelgi, þensluna, sílikonbrjóst eða annað.
Helgina ég hafði val
heimsókn eða vinna,
Valdi ferð í Fnjóskadal
fjárdrátt þar að sinna
Tók ég þátt í dilkadrátt
dróg ég margan sauðinn
Rollu skarinn hefur hátt
hræðir þær nú dauðinn.
Æddi þar í óða hjörð
elti þessar skjátur
Lífsbaráttan ljúf og hörð
leikur grátur hlátur.
Ekki vildi hrútur heim
hér hann að vill setjast
Kannski heyrð'ann kindarbreim
kannski bar'að metast.
Ofurhuginn Offi jarl
eltist þá við hrútinn
Hrútur lék á heimskann karl
horn'ann fékk í kútinn
Öflugt gat það hrútarhorn
hrint hér fargi þungu
Mikið högg í maga vorn
mig þar hornin stungu.
Næst upp stóð og Offi óð
inn sér tróð í stóð nú
Gerðist óður eltir slóð
ærður blóðhefnd vill jú
Gómað var hrút glaðst þá mjög
gæðing vildi lemja
Mætt var fyrst með sverð og sög
Samt skal hrút fyrst temja.
Fór svo næst á fjandans bak
fíflið skal hér tamið
Eflaust verður ónýtt flak
yrði það hér kramið.
Hrútur bar minn bústna skrokk
báru leggir þéttir
Ótemjan þá óð á brokk
ólmur stökk um réttir.
Belgur minn af baki datt
blár og marinn er nú
Elsku konan um mig batt
æðisleg er sú frú.
Þetta er orðið magnað. Húrra.
En tjáið ykkur um helgina, nýliðna fótboltahelgi, þensluna, sílikonbrjóst eða annað.
Helgarinnar havarí
helgaðist af stútnum;
fast ég sat við fyllerí
& flakk á nýja Lútnum.
Ég ætti kannski að kynna mig.
Aumingi með hor og heimsku,
hárið greitt í flóka.
Þjáist bæði' af gremju og gleymsku
grínlaust... Érað djóka!
Jæja bezt að henda inn einhverju bulli:
gaman oft er gellur þrjár að taka
vel ég fjórar frekar þó
(fyrr þær garðinn raka)
Húrra, VIKHENDA!
Vikhenda heitir líka stuðlavilla, minnir mig.
Þenslan er hér æðisleg
aurveskið fitnar
Gerum núna gæðings veg
græðum leiðir slitnar.
Þenslan - hún er þokkaleg;
þannig er minn vaninn:
uppíloftið lokka ég
liminn á mér, þaninn.
Húrra, VIKHENDA!
Vikhenda heitir líka stuðlavilla, minnir mig.
Stuðlavilla.
Hey þú breyttir... sagðir fyrst stuðlafall.
Varlega nú, það er komin kraftakona! Húrra fyrir henni og hennar kynningu.
Fattaði strax villuna, en takk fyrir, þú sást þetta líka um leið.
Helgin
.
Dýrt á börum drottins orðið, drengjum forði
Bikar þennan tóman <taktu>
<taktu> sæng þína og gakktu
Ég góðveðurshelgina hékk
heima og fátt hjá mér gekk
þar til ég sagðist
þreyttur og lagðist
og sáðlát í svefninum fékk.
Þenslan
.
Sunnan heiða silfur hagar
sonu hafsins gjald svo kera
Eldis kjúkling kátur nagar
Í kaupstaðnum er gott að vera
.
Heiðarleiki hafs og kraftur
hetjur fyllti eld og móði
En á veiðar….Varla! aftur
vinn í banka, stemmi sjóði
.
Stund er komin stór í brúnna
stoltið illa niður snúið
Skildinganna skak við kúnna
skilar mestu í þjóðarbúið
Blóðugt stóð við barinn, helgar báðar nætur.
Eymsli hrjáðu hennar fætur.