Sælt veri fólk, til sjávar & sveita.
Hér verður bryddað uppá nýjung, sem e.t.v. margir hagyrtir hérumslóð kannast þó væntanlega við.
Slitruhátturinn lýsir sér einfaldlega þannig að kveðið er skv. almennum bragarreglum, en í hverri línu er a.m.k. eitt orð slitið í tvennt. Í eftirfarandi sýnishorni hefst & endar hver lína á sundurslitna orðinu - slíkt er æskilegt, en þó ætti þó allsekki að vera skilyrði (svo framarlega að vel & snjallt sé kveðið að öðruleyti).
Hér er ekki um keðju að ræða, & frjálst er að yrkja undir hvaða bragarhætti & formi sem almennt tíðkast.
Líklega eru algengastar slitrur undir hefðbundnum ferskeyttum háttum (um þetta gætu mér fróðari menn e.t.v. tjáð sig), en vel má hugsa sér að spreyta sig undir öðrum háttum.
Lýsi ég hérmeð þráð þennan formlega opinn.
----------------------------------------
Slit- nú vil ég reyna -ru,
rembings- við í -kasti.
Kveð- þér sendi kankvís -ju,
kær- minn vinur -asti.
Þekktustu slitrur íslenzkra bókmennta eru dróttkvæðin, en best að reyna.
Bagga sendi ljóð á lút,
leiði býsna flest þó gjörn
all svo hrökkva ir í kút,
ör sérstak smá lega börn.
Er- nú þetta finnst mér -fitt
Feikna- strembið -lega
-er mig langar ekkert bitt-
-efni að borða vega-
all- ég hef víst fengið -flest
feiki- snjallur -lega
mis- ég líð þó ljótan -brest
-leysu fer ég vega-
Slit- ég kann ei kvæða- ru,
kann- ég prufa -ske.
ví- ég kann að semja- su,
sauð- um haga- fé,
Ég þurfti nú að draga fram orðabókina fyrir þetta.
Þurrkar af sér svitann.
Setti -drukkinn sauð- í húsið
Í –sölum miklum stóð hann upp-
Ölið, -vínið, brenni- búsið,
breyttu -fugli spé- í skupp.
-rurnar koma kannski slit-
ef -kur hér leggur faus-
-dæmi for- þó dáldið strit
og drullu- sé -tur -aus-
Bro- er vísan trauðla -tin.
Tals- er hennar þolið -vert.
-jandi fagur hennar hryn-
hag- er ljóðið -lega gert.
Frá- eru stuðlar braga -bærir
bjarg- framundan -nafir.
Ó- þó löngum liggja -værir
ljóða- miklir -stafir
Í- er snúin þessi -þrótt,
þolin- krefst hún -mæði.
Leiftur- samt mér lánast -skjótt
lítil- þetta -ræði.
Þó -marki nái trauðla tak-
við -teyming ein- hér þekkt er.
Sundur- orða- -skorið -skak
skemmti- einkar -legt er.
Þess má geta að þessi slitra hjá Z hér fyrir ofan er hreinasta afbragð.
Ner- er Z.Natan varla -vus
von- er oftast -góður.
Vel hann Pega- situr-sus
og sagna- býsna -fróður.
Úr skálda- -ortum skorin- -munn
-skildur auð- er rómur.
Í visku- -kunnum valinn- - brunn
vís- þar leynist -dómur.
Höldum þá bara áfram:
Lífs- er -braut mín breytileg
blóð- ég þyki -rauður.
-a ég reika villur veg-
vina- sífellt -snauður.
-Um ég lítið stríði stund-
-stapa dvel í Arnar-.
Miðdags- ljúfan brýst í -blund
birtu- hlýja -kjarnar.
-Hlaup mitt núna hefur lífs-
hik- eitt stöðvast -að eins.
-Blað míns lífs er beitt sem hnífs-
bana- kenni ei -meins.
Ógnar- líður ævin -hratt
einskis- stundum -verð er.
Ef allt -logn í dúna- datt
hún dæmi- alveg -gerð er.
Þó að kvæða- kulni -ból
og krónan -ist herð-
Alka fæ mér flösku -hól
-fur þá hál- verð.
Í Mogganum í dag birtist alveg stórkostleg slitra. Ég man því miður ekki höfundinn, en vísan fjallar um nýleg forsetaskipti í Bandaríkjunum, og er þríslitin að auki:
All- það -mar- nú gladdi -ga
að Ge- sjá Bush -org vík- burt -ja.
Ó- tók -ba- við Barack -ma,
bæn- við -heyrslu- þökkum -na.
Raf- af firði farið -magn
fer- mér þóknast -lega.
Náms- það lítið gerir -gagn
gríðar- fyllist -trega.