Hjartað gaf til frammfara
fórnaði sálu sinni
Flúoreitrun Offara
álvers beri mynni.
Að mínu viti er stuðlun hér ófullnægjandi í fyrstu línu. Hana væri gaman að færa til betri vegar svo keðjan haldist óumdeilt. (T.d.: Hjartað fékk til framfara)
Kamar er mesta þarfaþyng
það mun enginn sýta,
en gagtu vinur heian hring
heldur betur þarft að skíta.
Skíta er skrifað rétt hjá þér,
annað mætti skoða.
Stafsetningar stafakver
stendur vart til boða
Kamar er mesta þarfaþyng
það mun enginn sýta,
en gagtu vinur heian hring
heldur betur þarft að skíta.
Skíta er skrifað rétt hjá þér,
annað mætti skoða.
Stafsetningar stafakver
stendur vart til boða
Eru allir hér gengnir af göflunum? ‹dæsir mæðulega› Hér mættu sumir gera heimavinnuna sína áður en þeir koma hingað.
Reykjavíkurborgarbarn
bara getur kvartað.
Eintómt hungurs gaulagarn
gleður ekki hjartað.
Hjartað merst af heitri kvöl,
hugur ógnarþungur.
Kosta á ég vondra völ:
verð ei framar ungur.
Er þetta leið til að koma keðjunni á réttan snúning?
Ungra hjörtu hraðast slá,
heitast jafnan aðra þrá.
Brothætt síðan bugast er
burtu ástin þeirra fer.
Göngum hægt umm gleðinnar dyr!
Hér á að vera gaman.
------------------------------------------
Fer umm bæinn blótandi
blaðursskjóðan Gunna,
Og fúkyrðar skotum skjótandi
skömmunum fæstir unna.
Hjartað gaf til framfara
fórnaði sálu sinni
Flúoreitrun Offara
álvers beri mynni.
Að mínu viti er stuðlun hér ófullnægjandi í fyrstu línu. Hana væri gaman að færa til betri vegar svo keðjan haldist óumdeilt. (T.d.: Hjartað fékk til framfara)
Gott að fá þetta. Var aðeins að velta því fyrir mér hvort, fram/fara gengi.
Fékk til. er augljóslega mikið betra.
Unnur María elgsbani
elti tvífætt hreindýr.
Reyndist það ríkur hálfdani
risavaxið meindýr.
Dýr í rekstri bæjar bíllinn
bensín lekinn heldur rýr.
Óskandi að skammar skríllinn
skyldi það sem undir býr.
Meindýr eru bölvun bæja
bæðí fyrir menn og kýr
´Sérlega mun kúnum klæja
og konunni er þarna býr.
Býr nokkur beljaki hér
bardagafús og vill sukka,
og langar að liðsinna mér
lúsera nokkra að rukka?
Rukka vil allan skrettans skríl
skaðræðis refi alla.
Svo kvergi þeir líti dökkan díl
dómur hér mun falla.
Fellur bráðum okkur á,
endemis rugl og þvæla,
skuldin eftir skúrka þá,
skítt! ég þarf að æla.
Ælir nú hnugginn Hugfreður
heimsku útrásar manna.
Icesave þvælu mun meður
meistarar Enskir kanna.
Kann að vera veit ég ei
viðbjóður mun fæla
stjórnvöld núna Suss og svei
saurnum úr sér æla
Æland þetta elska ég
hér öðrum framar.
Fagran dalinn, fljótsins veg,
og fjallsins hamar.
hamar, sigð og refil rauðan
ríf ég upp og horfi á dauðann
áfram stíg og stari fram
sturluðum ég boða slamm.
Slamma, öskra, höfði hnykki,
hamast, svolgra nokkra drykki.
Í þungan taktinn tryllt hef sokkið
teyga eyrun dauðarokkið.
Dauða rokkið doldið lyktar,
(drakk það sig í hel).
Í sögunni það varla vigtar,
(víst að svo jeg tel).