drykkjuóðinn yrkir þú
ávallt heldur lagi
því drykki sumir sumbla nú
sitt af hvoru tagi
Tagi af mörgu tala hér
tuðarar um vín.
Velgja,sykur, vatn og ger
víst er blanda fín.
fína blandan fattast nú
flesta mætti hugga
saman grautin setjir þú
sumir væru'að brugga
Brugga margir bændur enn,
og búdrýgindi kalla.
Sveittir reyna sýslumenn,
að sakfella þá alla.
Níð við lifum allir á
annars færum burtu
ef sumir ekki þola, þá
þjóta ætt' í sturtu
‹lengi lifi níðið›
Sturtuhausinn starir á mig,
stendur yfir mér!
Blávatninu bunar á mig,
blautur orðinn er.
ifil ruðrubriel
er og var og þá og þó
þannig er nú málið
hver er þarna, hvar ég bjó
hvernig slekk ég bálið
Bálið mikla í brjósti þér,
brýnt er nú að hemja.
Slurk þú drekk af sénever,
sjálfið munt þá temja.
temjast vildi'ei villimær
vafði'ég hana reipi
fnæsti merin alveg ær
oft er þörf á teipi
Teip er gott á trantana
til að minnka hjalið.
Á fætur og hendur fantana
fínt er líka talið.
Talið út, þið táningar
tungu ykkar virkið
Leitið öngrar áningar
óðamálið styrkið
Styrkið þessa stúlkukind
strax í aðgerð lýta.
Svo hún fái fyrri mynd
fallega og hvíta.
Hvíta, stælta stúlkukind
stóðst ég ekki í miðið.
Eins og hefði ég aungva þind
var ákaflega riðið.
Riðið hestur rauður gat
ryðið járnir prýðir
riðill liðisins reyndist frat
riðlast allt um síðir
kvótar fáir, stelur staf
steliþjófur er hann
Hannes putta Halldór gaf
hann ei nokkuð kann
kannski hef ég stytt mitt stolt
stundi ófús dama
strákur sagði stykkið hollt
og stóð í henni á sama
hlægilegan leit ég fugl
ljósta beint á rúður
síðan þá hann sönglar rugl
sífellt þessi trúður