Kviður minn er kvalabæli,
kúka ég, með hljóðum æli.
Ég ætti að fara heim á hæli
og hætta þessu fjárans væli.

Vælir greyið Venni pal
varla feygur er hann
iðra heyja kvefa kal
kúkur svey hér út rann

Rannsakandi rann á slóð
reyndur var í fræðunum
feikimikið fann hann blóð
fljótt á bílastæðunum

Bílastæðunum burtu frá
best er sig að halda.
Þar rúðuna sækja sektir á
sem mér angri valda.

veldur sektum vöðulsháttur
vinur sæll
satt er þó að sekta máttur
sýt'ei dæll

Dæll, ó dæll ég er
djöfull góður.
Sæll, ó sæll ég fer
suður óður.

ÓÐUR UM STRÆTIÐ ÓÐ
ÓLAFUR MUÐUR,
MARVAÐA Í MYKJUNNI TRÓÐ
MAÐURINN ÚT OG SUÐUR.

Suður kom úr sveitinni,
saklaus bóndasonur.
gamnaði sér með geitinni,
en getulaus við konur.

KONUR ERU KYNJADÍR
KUNNA FLEST TIL VERKA,
MARGT Í ÞRIRRA MUNA BÝR
MÖGNUÐ ER GUNNA STERKA.

Serka hefur stuðla sett
í stefið krummo.
Fær hann mol'í nefið nett
því neitt er lummo.

Lummó úti liggja í sól
latir hana sleikja
þann sem áður úti kól
ætlar hún að steikja

Steikja mætti stóran grís
og stífa úr hnefa
og yfir því sem úti frýs
að lokum slefa.

Slefa ég ætíð ef að
útsprungnar rósir sé
andann fær aðeins sefað
okrandi drós við hné

Hné í valinn valmenni.
Vitur, spakur, slyngur.
Hafði Amors einkenni.
Einn á hendi hringur.

Hringur er um háls á Voff
hann við skulum þrengja.
Staulann getum stillt á OFF
strax með því að hengja.

Hengja skulum hálvitann
hæðst í kletta gyli
drullusáttan og dapran
dintóttan á fyli.

Fyli hef ég fyrr ei litið,
finnst það lítið prýða.
Hermið mér ef horskir vitið,
hvað slíkt á að þýða?

(horskir = vitrir, hyggnir)

Þýðir freðinn þvagliminn
þokkadísin mjúka.
Hugsa ég um himininn
er hendurnar mig strjúka.