já og jamm og seisei
jæja þá og núnú
neisko, jahér, neinei
nújá, iss og hajú
Jú jú, jú sagði þá Sigrún hin stóra,
settu hann ljúfurinn barasta inn!
Svo lengi sem neongrænt ljós mátti tóra,
lék hún við Halla Jó, eiginmann sinn.
Sinn er (skilst mér) siður
í sínu landi hverju.
Þannig má (því miður)
í Minsk ei nota verju.
Verjulaus í dónadans
drengur Enter gæ.
Kasólétt varð konan hans,
og kröm í Minskubæ.
bæ bæ sagði' hann beibí, sko:
bjútifúl og kommi!
ert, en mættir eflaust þvo
uppúr, píku, rommi
Rommið drekka rámir menn
og ræna sjóskip næst.
Rupla þeir svo þrettán enn
og þá er stundin hæst.
Hæst í tómri tunnu bylur.
Tæpast sopið kál í ausum.
Bragð er að þá botninn skilur
barn í heimi tilgangaslausum.
Tilgangslaust ég bý til brag,
bara - ekki kvarta.
Því það kemur lund í lag,
og lagar geðið svarta.
tróð um tærnar ásum
tröllamærin Skaði
tæld af Njarðar tásum
tárhreinum af vaði
Vaðir þú í villu góði
villstu ei af réttri leið,
Líka er talin geimdur gróði
gullsígildi enn um skeið.
Skeiðum inn í skrokk
skemmtilegt er brokk
Þannig smyrjum smokk
smjúgum, nálgumst stokk
Roðnar og flissar eins og smástelpa
Stokkum spilin, stúlka grimnn.
Starfi' er góður pókerinn.
Þarna alv'eins fékkstu fimm?
Flár mun vera jókerinn.
Djókerinn í dróma var,
drullum okkur héðan.
Þjófurinn ei þrautir bar,
þagði grimmt á meðan.
Meðan ég bjórinn á barnum einn drakk,
byrtist mér dama með rautt naglalakk.
Ég bauð henni allt,
sem best var, og falt,
en svo var hún farin og sagð'ekki takk.
Takk sagði frúin og flaug,
fimlega suður á baug,
LS og Dé
X set við Bé,
obbossí ég líka laug.
Laug hann sem var langur til
Líka svelgdi ákavíti
Þaut svo oní þennan hyl
þegjandi í miklum flýti
Flýtur þjóð að feigðarósi,
framtíðin er köld og grá,
ég vona að eitthvað úti frjósi,
-af því kannske nærast má.
Mætti ég vina mín vera þér hjá,
er veðrinu slotar mun ég far'á stjá.
Fyrst tek ég sturtu
svo fer ég í burtu.
Ég veit það að æ mun ég sakna þín smá.
[obbobbobb... þó þetta eigi að vera limra þá er varla verjandi að hafa hana svona illa orta... (ath, mín persónulega skoðun)..Skabbi]
Ég er ósammála. Í raun átta ég mig ekki á því hvað er að henni því stuðlar eru á réttum stöðum, hrynjandi er fullkomin og samhengið er prýðilegt