Miðað við hvernig þú virðist fara með gírkassann þá verður það varla mikið yfir 1,5.
Voðalega ertu vingjarnleg Vanda. Vertu velkomin.
Þakka þér fyrir Lopi. Þú virkar líka vel.
Er að upphugsa teningaspila kvæði........
Tja! Nú verð ég að svara Isak og Haraldi.
Mér leiðist smámunasemi í réttritun, þó ég beri fulla virðingu fyrir því fólki sem leggur metnað sinn í að tala og rita "rétt" mál.
Eins og einhver sagði "Orðabókin er eina sannleiksrit Íslands" Hún lýgur aldrei sem sagt.
Orðabók Menningarsjóðs 1963 segir; kýminn l, = kíminn.
Já er það? Ekki í nýjustu útgáfunni. Og ekki hefur Orðabók Háskólans sýnidæmi um það heldur.
Hins vegar er ekkert leiðinlegra en að ræða þessu bölvuðu mál hér fram og aftur. Því miður eru sumir á lút þessum sem fátt gera annað (og eru fyrir vikið lítið skemmtilegir).
Farðu frekar að kveðast á við andans menn.
Þetta er á blaðsíðu 366 í orðabókinni minni góðu, sem er 5. prentun 1978 af bókinni sem rafmælisbarnið nefnir. ‹Ljómar upp›
Þetta er á blaðsíðu 366 í orðabókinni minni góðu, sem er 5. prentun 1978 af bókinni sem rafmælisbarnið nefnir. ‹Ljómar upp›
Vafalítið. En þetta er eftir sem áður ekki í nýjustu útgáfunni (www.ord.is) eða á http://www.lexis.hi.is/cgi-bin/beygingarlysing.
Halló Vanda!
‹Veifar›
Nú er um að gera að vanda sig.
‹Hlær að Ívarslegum húmor sínum›
Halló Vanda!
‹Veifar›
Nú er um að gera að vanda sig.
‹Hlær að Ívarslegum húmor sínum›
Sorglegt.
Halló Vanda!
‹Veifar›
Nú er um að gera að vanda sig.
‹Hlær að Ívarslegum húmor sínum›
Sorglegt.
Afhverju sorglegt?
Sennilega af því að honum var ekki veifað.
Hann er vanalega bara hengdur.
sorglegur húmor hlýtur í eðli sínu að vara tragíkómískur og draga þannig fram andstæður tilverunnar og í framhaldi af því að vera ógeðslega fyndinn. Ha?
Æti það ekki frekar að vera Vanda, vanda, gættu þinna ugga?