Þriggja daga þrauta stund,
þraukuð er.
Þegar burtu þýðleg sprund,
þangað fer.
Fernu mjólkurbelju bland
úr búkollu.
Víst er líkt og visið hland
úr vegrollu.
Vegarolla virðir mér
vera hér
Hlá er jörðin hál sem gler,
höldum vér.
Vér (um oss frá oss til vor)
erum hér.
Burt (í pytt með fúla for)
farið þér.
Þérun á við þennan mann
það er glens
aldrei taka að ofan kann
ekki séns.
Séns mér finnst að flækjast í
fuglapest
Aldrei mun ég fá mér frí
með farflugslest.
Lestarferð til Líberíu
lauk víst í
sunnanverðri Síberíu.
C´est la vie.
Þannig mætti ljúga:
víða pæjupotið stundað
(í París (Frans),
Madrid (Spáni) og Moskvu blundað)
- meikar sans
Sanséraður, sölu til:
Sévrólett.
Fyrir hann þó víst ég vil
verðið rétt.
Réttíþannmund sem ég var að fara að senda þetta datt mér önnur í hug, jafnvel skárri. Sá á kvölina sem á völina . . .
´Sans´ er franska - útleggst: ´án´.
Alveg ren.
Ertu nokkuð drukkinn, down
- Dinesen ?
Dinesen, ég svarið get,
er sérstakt nafn.
Hvað um það, í kálfaket
kroppar hrafn.
Hrafnasparkið hripa ég
& hressist við.
Anda léttar - á þann veg
öðalast frið.
Friðinn rétta finna má
í fenemal.
Best er dúndri dags að ná
í dexemal.
Malaría með oft berst
moskító.
Þjakar varla þessi pest
þorsk í sjó.
Sjórinn kaldur sagði mér
um síðkvöld dags:
"drekktu ástarengill þér,
og það strax!"
„Strax í dag“ hún Steinka söng
með Stuðmönnum.
Orðin dró ég títt með töng
úr tuðmönnum.
(Sko! Nú á ég síðasta andvarp á 21 efstu þráðunum. Sé fram á skemmtilega nótt)
Menn og konur, krakkar - öll !
Kvikt og dautt !
Varúlfar og vel byggð tröll !
-vatn er blautt.
Blautt er vatnið vinur minn,
víst er það
felmtraður því forðast vinn
að fara í bað.
Bað um steiktan manna Mexi
mat frá kó
eyrum meðu aðeins Texi
Evertó