Keyrum nú til Keflavíkur,
klessum á.
Bílstjórarnir, börn & tíkur
bruna frá.
Frá þér vinur fer ég bráðum,
finnst það sárt.
Ekkert gekk hjá okkur báðum,
alveg klárt.
Klárast sé að kerlu vísur
klám eru' ei
dregur frekar dóna-ýsur*
djöflamey
*Að draga dóna-ýsur=Að dreyma blauta drauma.
Djöflameyjan dillar sér
drátt vill fá,
Sjálfur vill ég sinna þér
samt ei má.
Öllum getur orðið á,
einnig mér.
Ég vil hýrast ef ég má,
einn með þér.
Húmbaba, þetta er örlítið ofstuðlað hjá þér og þú fylgir ekki þræði... skemmtilega ort þó... verð því miður að stökkva yfir þig og byrja mína vísu á síðasta orði innleggsins á undan...
Má ég ekki meyja sæt
mæra þig?
Viltu ekki vina bræt
vekja mig?
Mig ég hef nú áttað á,
öllu þessu.
Er ég þóttist áður ná,
orti klessu.
Klessu- viltu -keyra mig,
komd'í spark*.
Ökustaurinn þreytir þig,
þrykkt'í park.
*Spark = spyrna. Jæja Skabbi, undir rós, undir rós...Glottir eins og fífl
Parkerar hér litlum lim
lof og hrós.
Unað sinn fær elskan fim
undir rós.
Rósmundur var raunagrey,
ragur fýr.
Aldrei þorði' í yngismey,
aðeins kýr.
Á maður að prófa?
Kýrskýr var oft kokkurinn
keypti ost.
Stóð og hristist strokkurinn
steypti kost.
Kostavel og klárlega
kveður þú.
Æfðu meir'en árlega,
áfram nú.
Öss...
Núna, þá & þegar mun
( það var & )
einhver far´ í afvötnun
inná Vog.
Á Voginn, Sogni, Víðihlíð
vesælt fer
allt það fólk sem fer í stríð
og fellur hér.
Hér ég fann mér verk að vinna
-vel og hratt
dró þó jafnan djobb' að sinna
og datt
Detta sumir dáðamenn
í drullusvað
Læra aldrei leika enn
og líkar bað.
Baða út báðum höndum
böndum í.
Löggan mig lemur höggum
lærin í.
Í mér bærast allir þeir
andar sem
einhverntíma áttu geir
með oddum þrem.