Um Hlebba er bara of auðvelt að yrkja
því oftsinnis hefi ég viljað hann kyrkja
hann reikar í villu og veður í svíma
og vonlaus hann þykir að stuðla og ríma
Hryðjuverk og vopnað rán
vill helst þessi sauður,
Vondur maður verk hans smán
væri bestur dauður.
Ég á auðvitað við hlegawastiR
Bleik er stúlka búra,
beiða frú.
Ljót og leið fígúra
líkt og kú.
Græna tröllið, gúrkuhaus
og gráa sleppa.
Skelfing latur skrúfulaus
með skinku keppa.
Saman rýrum höndum klappar kauði,
Kveldúlfur og líkist dauðum sauði.
Yrkir bögur, hann, með heilafrauði.
Heyrir fólk og ópar dauði dauði.
mubla kvelur sérstök sótt
sífeld bölvun heimskunnar
vonandi hann fyrnist fljótt
og ferst í hafi gleymskunnar
Reigir sig og rogast
rass er líkur hlassi.
Skilur eigi skæting
skjóta ætti ljótan.
upp að rífa'og opna
anal vil - með krana,
lyktar saur og lekur
að lokum oní poka.
Ljót illa lætur
læða talar dala
Hrolli gesti í hellir
af hryllingi Lút fyllir
Á himna vitur heitir:
Herfan sú hverfi
Kalla af afli öllu:
Aftur láttu kjaft
Illa gefnir þykið þjer
þjófóttir og ljótir
yðar kjafti verðum vjer
víst að loka skjótir.
Kolmórauðan kjaftinn rífur
klúryrtur með skít á vör.
Viðbjóðslegur Vímus drífur
vefsins ljótu ræpurör.
Daginn þann er Dingli fæddist
drottinn taugaáfall fékk.
Frá því verki læknir læddist
lífvana í snöru hékk.
Heimskur þú -og hýr- ert Vímus
hommast daginn út og inn.
Elskhuginn er Alexíus
alnæmisjúklingurinn.
Gröndal þú ert grautarhaus
Gagnslaust aulatetur
Gersamlega getulaus
gagnast dauður betur.
Nermal það var nafn hins fræga
negra sem að börnum stal
Dótlaði í drengi þæga
drjóla hafði á við hval
Gröndal, á þér gríðar vex
grön sem illgresi
Æ greyið viltu vesælt kex
þú voðalegi nasi.
Lopann teygir lygið svín
lútnum ei til sóma.
Það er æðsta óskin mín
að endir þú í kóma.
Gröndal þarf að grýta með
grjóti frekar stóru
Skekur kjaftinn skítapeð
skriðið út úr hóru.
Nermal angar nálykt af
níðingsdruslan klára.
Böllinn rak á bólakaf
í Birnu hundrað ára.