Nefnist maður, napur, af,
nokkru sem að skeði.
Ég reif- hann Upp á göndulstaf
og í kúamykju á kaf.
[Með því að yrkja bragfræðilega rétt þá eykurðu gildi kvæðisins... kíktu á rimur.is... Skabbi]
er handviss um að mubli á sér annað og þekktara nafn hér á gestapó.
Er ég þá að rembast við að leiðrétta hjá honum til einskis... Bölvar yfir fávisku sinni
mér datt jafnvel í hug að þetta væri riddarinn.
ég dreg þessa hugmynd til baka. riddarinn getur ekki spilað sig svona vitlausann
þetta hlýtur að vera Hlebbi.Brosir út að eyrum og lyftir báðum höndum upp fyrir höfuð til merkis um að sér hafi þótt þetta afskaplega fyndið
hlevagastir hlýr og vænn
hugulsami drengur
í góðverkum er giska kænn
grandvar happafengur
Uppadrengur, dusilmenni,
dýrkar tónlist Haukdal.
Tómur þykir aftan enni,
aldrei verður staðal!
Um afbragð allra rita:
Ávallt Jarmi finnur ráð.
En allir eiga að vita:
Oflof, það er háð.
hlewagasturs seiðið sér,
saurkúlur að nota.
Ljótur fiskur læðist hér,
og lepur saurinn vota.
Fylliraftur, fúll og þver
flösku tæmir óður.
Skabbi óþolandi er
ekki maður góður.
Ég er ljótur ég er bjáni,
orð mín þráðarfyllir.
Ansi fljótur, fjandans kjáni,
flón-teningaspillir.
Hrökklast aftur á bak og hrasar við
Vjer vildum fá níð um oss...
Oss mis- alltaf skilja
allir Lútsins dónar
Oss halda alltaf vilja
að asna sig kalli rónar
Þú ert sætur þú ert kjútt,
þú ert karlmannlegur.
Þú ert ætur, þú ert krútt,
þú ert varla tregur.
VJER ERUM EIGI KRÚTT !
Strunsar út af sviðinu og skellir á eftir sér
Krúttulaus er kverúlant,
Koffinn eini.
Er með blætis bólgin trant,
af bláum steini.
Skabbi og Valdi, vitlausir menn
á vitlausum tíma (það gerist víst enn)
Annar er bláleitur, bilaður, klikk
og býðst til að selja þér kóbalt á slikk,
hinn er þó verri, vandi að sjá
hvort vinarins haus situr beinn eða' á ská
hann þambar upp ákann og blútinn og bíður
uns brýst úr hans þarmi fnykurinn Svíður
Og augu manns vökna og vitin þau stíflast...
-nei, vinur minn, Skabbi, ég er bara' að fíflast.
Hann Valdi er ei skárri' en fiskur á floti-
fullur hans haus er af leðju og roti
og heilinn- æ, góði: haltu þér saman
heldurðu' kannske mér finnist það gaman
að hlusta á déskotans bullið og blaðrið
sem bylgjast um eyru' er þið vinirnir þvaðrið!?
Ég heyri' ekki lengur, ég hlusta bara' ekki
því heilinn er dauður og farinn í kekki
af eintómu kóbalts- og kynfærasnakki
-koddingað, dreng, þú ert verri en hnakki.
Túrbanhausinn þinn- haltu nú kjafti
og hengdu þig -eins og sæmir rafti
Málfræði-hvað? Þú ert málpípa svika
og minntu mig áða; Hvað þýðir að lyka?
beljunnar tussa er bólgin og þrútin
böðlast og klæmist hún öfug um grútinn
í annarra höfði hún ekkert sér sætt
súrt þykir tippi en sköp hefur snætt
sitt telur egóið vera ágæti
aðra hún setur í lakara sæti
aldrei frá henni sé laglega línu
ljót eru kvæðin sem koma frá Tínu
ætlarðu trunta að yrkja um mig
oflof ég skrifaði nokkuð um þig
Þú ert undarlega upptekinn af bossum
og upplýstur um fnyk af hvers manns hupp
Lendir oft í krísu útaf kossum
sem kannske beinast neðan frá og upp.
Þú ert fýld, þú ert lúin
þú ert öllu trausti rúin
Ekki vex á Tinu trúin
tjónvaldur af illu knúin