Svo að við komum aðeins að lágstafagerð, en hún á sér langa sögu, þó er um styttri veg að fara í tímatali, en í handritagerð til að leita upphafs þeirrar tímamóta, að hún var viðurkennd og skilgreind á fagurfræðilegum forsendum til nútíma notkunar.
Hér gerist hæstvirtur hr. Heiðglyrnir (afsakið ofstuðlunina, ég stóðst ekki mátið) sekur um rökvillu. Hvernig í ósköpunum rökstyðjið þér, að hægt sé að leita yngra dæmis til að sýna fram á upphaf einhvers, þegar miklum mun eldri dæmi eru fyrir hendi og bent hefur verið á?
Með fullri virðingu,
Zimmermann.
Kemur sér fyrir í stúkunni og hámar popp eins og hross frá Kolding
Áfram svo mínir menn !
Blístrar.
-
Svo að við komum aðeins að lágstafagerð, en hún á sér langa sögu, þó er um styttri veg að fara í tímatali, en í handritagerð til að leita upphafs þeirrar tímamóta, að hún var viðurkennd og skilgreind á fagurfræðilegum forsendum til nútíma notkunar.
Hér gerist hæstvirtur hr. Heiðglyrnir (afsakið ofstuðlunina, ég stóðst ekki mátið) sekur um rökvillu. Hvernig í ósköpunum rökstyðjið þér, að hægt sé að leita yngra dæmis til að sýna fram á upphaf einhvers, þegar miklum mun eldri dæmi eru fyrir hendi og bent hefur verið á?
Með fullri virðingu,
Zimmermann.
Hæstvirtur Günther Zimmermann mikil er yðar viska og svo til allt rétt sem þú bendir hér á. Þó óskar Riddarinn eftir sér til málsbóta að benda á eftirfarandi sem hefur verið breiðletrað.
.
Svo að við komum aðeins að lágstafagerð, en hún á sér langa sögu, þó er um styttri veg að fara í tímatali, en í handritagerð til að leita upphafs þeirrar tímamóta, að hún var viðurkennd og skilgreind á fagurfræðilegum forsendum til nútíma notkunar.
.
Hvað lágstafagerð viðvíkur, þá þykir oss hún einfaldlega fallegri í sýn, og vér erum ekki frá því að notkun einungis hástafa/lágstafa í rituðum texta (handritum) eigi sér sögulega hefð þó henni hafi síðar meir verið fargað.
Hér er hr. [M]aggots að vísa í svokallað mínískjúl, hvers þekktasta gerð er líklega karólínskt mínískjúl sem var útbreydd stafagerð frá því um ca. 800-1000. Eftir það varð majúskúlið algengara. Munurinn liggur í því að míniskúlið er ritað í einu plani, þ.e. enginn stafur fer upp eða niður fyrir tiltekina topp- og botnlínu. Í majúskúlinu er farið bæði upp- og niðurfyrir þessar ímynduðu línur. Það hryggir mig, hr. [M]aggots, að þar sem g og y eru í nafni yðar, sem fara niður fyrir þessa línu, þá er þetta majúskúl, og engin ástæða til að fara ekki uppfyrir hina línuna líka.
.
Framhald af síðasta innleggi: Enda eins og berlega kemur fram hér. ekki verið að rita um nútímanotkun lágstafa.
Það veit almættið, að ég er einungis auðmjúkur þræll yðar, og að visku og gjörvileik öllum standið þér öllum framar hr. Heiðglyrnir.
En lítum andartak á notkun mínískjúls á miðöldum. Það var brúkað m.a. til að skrifa guðsorð, og guðsorðið er það ljósið, sem færði mannkynið gegnum þennan myrka tíma í sögu þess. Afhverju var mínískjúl brúkað til þessa? Jú, það var hin fegursta leturgerð sem menn þekktu á þeim tíma. Minn kæri herra, mannkynið er og verður alltaf eins og þó háir höfðingjar á borð við yður hafi háar gráður sem gera þeim kleyft að þekkja hvað okkurómerkilegum almúganum finnst fallegt og fær okkur til að kaupa fallega hluti, þá borgar sig oft að líta í spegil sögunnar, og það er mín vissa minn kæri herra, að oftar en ekki finnst dæmi þess að einhversstaðar hafi einhver séð að sumt er fagurt og virkar vel, og annað ekki.
Það er mín von og vissa að við stígum frá þessari okkar litlu deilu, minn kæri herra, sem meiri menn og án allrar styggðar í garð hvors annars.
Þinn auðmjúkur þjónn,
Zimmermann.
Það veit almættið, að ég er einungis auðmjúkur þræll yðar, og að visku og gjörvileik öllum standið þér öllum framar hr. Heiðglyrnir.
En lítum andartak á notkun mínískjúls á miðöldum. Það var brúkað m.a. til að skrifa guðsorð, og guðsorðið er það ljósið, sem færði mannkynið gegnum þennan myrka tíma í sögu þess. Afhverju var mínískjúl brúkað til þessa? Jú, það var hin fegursta leturgerð sem menn þekktu á þeim tíma. Minn kæri herra, mannkynið er og verður alltaf eins og þó háir höfðingjar á borð við yður hafi háar gráður sem gera þeim kleyft að þekkja hvað okkurómerkilegum almúganum finnst fallegt og fær okkur til að kaupa fallega hluti, þá borgar sig oft að líta í spegil sögunnar, og það er mín vissa minn kæri herra, að oftar en ekki finnst dæmi þess að einhversstaðar hafi einhver séð að sumt er fagurt og virkar vel, og annað ekki.
Það er mín von og vissa að við stígum frá þessari okkar litlu deilu, minn kæri herra, sem meiri menn og án allrar styggðar í garð hvors annars.
Þinn auðmjúkur þjónn,
Zimmermann.
.
Megi almættið eiga allan yðar þrælsótta og þjónustulund vor hæstvirti Günther Zimmermann. Þar er þeim eiginleikum yðar betur komið en hjá vesælum Riddararæfli sem er þess varla verðugur að hnýta saman skóþvengi nokkurs manns. Viðkomandi gæti nú líka hugsanlega við það fallið af sínum sjálfsmíðaða stalli. Nei Riddurum er það hollast að viðhalda þeirri auðmýkt sem hver dauðlegur maður ætti að leggja stund á og gleðjast yfir göllum sínum. En draga til hlés og fara vel með alla þá kosti er upp á hann mætti klaga, alla sína aumu daga.
.
Víst var mínískjúl[ið] brúkað til fagura verka, himnadraugnum vonandi þóknarlegum. Þó er eins og þér svo réttilega hafið bent á hér á undan, munur á þeirri fögru ritlist og lágstöfum nútímans.
.
Góðir hönnuðir allra tíma hafa leitað til fortíðar af mikilli elju og sótt þangað forsendur og undirstöður að flestu því er prýðir nútíma hugverk og hönnun þeirra verka er uppúr standa.
.
Orðaskiptum drengskaparmanna skildi aldrei rugla saman við hvimleiðar deilur eða nöldur.
.
Með vinsemd
og virðingu.
Það er hreinn unaður að lesa þennan þráð. Ljómar upp
Minn kæri herra háæruverðugi eðla háttborni bestættaði riddari!
Ef mér leyfist að trana mér fram, af vanefnum að vanda, og ræna agnarögn af þínum dýrmæta tíma, þá sendi ég hér með enn eitt bréf stílað á yður, í þeirri von að þér sýnið mér þá virðingu að gjóa augunum þar yfir.
Mér sýnist sem svo, að í grundvallaratriðum séuð þér mér sammála og ég yður. Því hvet ég yður, minn kæri herra, að líta á þráðinn r i t a ð m á l á svæðinu u m v a n d a n i r , á b e n d in g a r , t i l m æ l i og ljá minni auðmjúku tillögu yðar stuðning,því með yður sem bakhjarl, er allt mögulegt!
Með fullri virðingu þinn auðmjúki þjónn,
Zimmermann.
Það gleður mitt litla hjarta að sjá að gestum hér líkar þessar rökfræðiæfingar. Hafið hinar mestu þakkir háeðalborna gæfufólk!
Veit einhver hvur fjandinn gengur á hjá mbl.is?
Þar er t.d. að finna þetta:
Tveir menn fundust látnir í suðurhluta Austurríkis í dag og segir lögregla í landinu að svo virðist sem að þeir hafi frosið til bana í því vetrarveðri sem nú ríkir í landinu. Annar mannanna, sem var 76 ára gamall, fannst látinn í skógi á meðan hinn, sem var 49 ára gamall, lést í ókynntu herbergi sínu eftir að hafa innbyrt óhóflegt magn áfengis.
-
Sorgleg frétt en missir trúverðugleika sinn við svona framsetningu...
Tvö barn eru meðal þeirra sem létu lífið en talið er að um 50 manns hafi verið innandyra á skautasvellinu þegar þakið hrundi.
-
Svo þyrftu þeir að læra sitthvað um samsett orð samanber:
Gjaldskrá Strætó bs. hækkaði um áramótin. Kostar einstakt fargjald nú 250 krónur en kostaði áður 220 krónur og er það 13,6% hækkun. Hækkun á ýmsum afsláttarkortum er mis mikil og í nokkrum tilvikum lækkar gjaldið. Gjaldskrá fyrirtækisins hækkaði síðast í febrúar árið 2002.
-
Þetta þykir mér skrýtið orðalag:
Ökumanni brá svo í brún þegar kviknaði í bifreið hans á ferð að hann keyrði útaf. Varð þetta við bæinn Teig í Eyjafirði um sexleytið í kvöld. Ökumaðurinn slapp ómeiddur en bíllinn er gjöreyðilagður.
-
Er þetta virkilega rétt svona?
Gamla árið kvatt og því nýja fagnað við óperuhúsið í Sidney
-
Og þetta er bara smá brot af fréttum á mbl.is, það er að segja úr þeim fréttum sem ég nennti að lesa í dag.
Kveðja
Ísdrottningin
´Hélt að Offari væri kominn í skammarkrókinn Sleppur með skrekkinn
Hélstu að ég væri mætt til að tæta þig í mig? skellir uppúr
Ég óttaðist það já. Þakkar Mogganum fyrir að beina athygli hennar annað
Fækkar um eitt G
Fækkaðu um eitt g í athyglinni og þá sleppur þetta allt til.
Gleðilegt nýtt ár
Þarf ekki einhverskonar greinarmerki til að ljúka setningum?
Klórar sér í höfðinu.
Á dögunum brá ég mér í heimsókn til saltbarins smáþorps við suðurströndina, þar virðast hafa þróast hin eitruðustu málblóm því fólk á eftirlaunaaldri étur hvort upp eftir öðru orðskrípi hvers kyns án þess að blikna. Dæmi: Já hann býr í húsinu þarna, þessu utasta. - Ég var komin út með þvottinn þegar ég uppgövgaði að það var komin of mikil gjóna.
Hafa ber í huga að hér var fólk á sjötugsaldri að gjamma. Eins gott að gjónan skall ekki á utasta húsinu og feykti því burt. Ekki gaman fyrir eigandann að uppgövga það horfið. Í mínu ungdæmi var kennt að nota orð eins og uppgötva, gjóla og yst, einnig var kennd háttsemi og kurteisi við sér eldra fólk þannig að ég brást við með skerandi þögn og innri hneykslan.
Haltu áfram hlewa, þú ert langbestur á þessu sviði.