Reyndar spurši ég samkennara minn aš žessu (ķslenskukennara) og hann vildi meina aš hvorutveggja mętti nota - en hann gat ekki fęrt rök fyrir žvķ.
Samkennari žinn er lķtt gefinn.
Žetta er góšur og gegn žrįšur.
Eitt sem ég žoli ekki er žegar fólk skrifar "Aš gefnu tilefni." į žaš ekki örugglega aš vera "Af gefnu tilefni" sbr. ef ég spyr: "Af hverju geršir žś žetta?" žį ętti svariš aš vera "Ég gerši žetta af gefnu tilefni".
Reyndar spurši ég samkennara minn aš žessu (ķslenskukennara) og hann vildi meina aš hvorutveggja mętti nota - en hann gat ekki fęrt rök fyrir žvķ.
Er ekki best aš segja "bęši betra" žegar mašur veit ekkert ķ sinn haus?
En ég held aš mašur geti sagt Af žegar hęgt er aš setja "vegna žess" en aš žegar hęgt er aš setja "žess vegna".
Aš gefnu tilefni vil ég gefa žetta dęmi/Žess vegna vil ég gefa žetta dęmi:
Ég gerši žetta af gefnu tilefni/Ég gerši žetta vegna žess aš...
En ég veit svo sem ekkert ķ minn haus...
... og annaš.
Af hverju mį segja Stengur (ķ staš stangir) en žaš mį ekki segja tengur (tangir) eša spengur (spangir)
Mį segja stengur ?
-
Bara ef mašur er 5 įra. Annars ekki
Žaš var žaš sem ég hélt lķka.
Annars var lķka gaman aš vera 5 įra.
-
Žaš var žaš sem ég hélt lķka.
Annars var lķka gaman aš vera 5 įra.
-
.
Žiš eruš nś meiri karlanir...Nś hló minz kall"
Žar sem hér er rętt um vandaš og fallegt mįl, vil ég vķkja ašeins aš titli žrįšarins.
Mįlskilningur..!.. [setning orša og stafa]
Fyrir utan óskiljanlega greinarmerkjasetningu Klórar sér ķ höfšinu og litla stafinn į eftir žvķ sem mér sżnist vera ķgildi setningarenda, žį er žetta afar undarleg notkun į hornklofum. Betra hefši veriš aš nota sviga, eša jafnvel ekki neitt, lįta setninguna standa įn alls flśrs.
Bara ef mašur er 5 įra. Annars ekki
http://www.lexis.hi.is/beygingarlysing/no/kvk/sb/sto2ng.html
Hvaš helduršu aš žetta hįskólapakk viti um žessi mįl? Stöng, spöng og töng beygjast öll eins ķ bįšum oršabókunum.
Oršabók Hįskólans:
http://www.lexis.hi.is/beygingarlysing/no/kvk/sb/sto2ng.html
http://www.lexis.hi.is/beygingarlysing/no/kvk/sb/to2ng.html
http://www.lexis.hi.is/beygingarlysing/no/kvk/sb/spo2ng.html
Oršabók.is:
http://ordabok.is/beygingar.asp?leitarord=st%F6ng
http://ordabok.is/beygingar.asp?leitarord=t%F6ng
http://ordabok.is/beygingar.asp?leitarord=sp%F6ng
Ég held meš Oršabók.is
Lokar bįšar oršabękurnar inni ķ herbergi og lętur žęr slįst um mįliš
Mį segja stengur ?
-
Mér lįšist aš geta žess aš žarna var ég aš vitna ķ sama ķslenskukennara. Sem vildi meina aš stengur vęri oršin mįlhefš og teldist rétt.
Ég er lķka sammįla Steinrķki, hvaš veit žetta hįskólališ?
Žiš eruš nś meiri karlanir...Nś hló minz kall"
Hvašan kemur žetta eilķfšar s ķ minn karl/karakter?
Žegar ég var barn (og ég lék mér viš ströndina) lékum viš okkur meš playmokalla og starvoskalla, og žegar einn eša annar fór eitthvert žį var sagt minn [karl] fór aš sofa eša minn [karl] fór śt. Engin aukafallsending. Hvernig er annars minns ķ öšrum föllum en žessu? Minn - um minns - frį minnsum - til minss? Eša veršur hljóšvarp?
Žiš eruš nś meiri karlanir...Nś hló minz kall"
Hvašan kemur žetta eilķfšar s ķ minn karl/karakter?
Žegar ég var barn (og ég lék mér viš ströndina) lékum viš okkur meš playmokalla og starvoskalla, og žegar einn eša annar fór eitthvert žį var sagt minn [karl] fór aš sofa eša minn [karl] fór śt. Engin aukafallsending. Hvernig er annars minns ķ öšrum föllum en žessu? Minn - um minns - frį minnsum - til minss? Eša veršur hljóšvarp?
.
gregory maggots, hvaša vitleysa er žetta ķ yšur. Sko minz" er alltaf og ég endurtek alltaf skrifaš meš zetu. Minz kall" fallbeygist: minz kall, minz kall, minz kalli, minz kalls." Žetta ęttuš žér aš vita. Hvaš varšar žaš aš skrifa yšar eigiš nafn meš stórum staf, sem veršur ķ öllu falli aš teljast bęši góš og gild stafsetning. Žį hangir žar eitthvaš óljóst į blessašri spżtunni.
.
Alvara žess sem hér į undan er ritaš er nįttśrulega öllu minni en engin. En full alvara var Riddaranum meš žęr ęrlegu alķslensku gęsalappir sem hann sló um žessa mįlvillu sķna. žvķ til skżringar aš villan vęri meš rįši og fullri ręnu gerš og bęri aš lķta svo į, aš ekki vęri um hefšbundiš mįlfar af hans hįlfu aš ręša.
Hvašan kemur žetta eilķfšar „s“ ķ minn karl/karakter?
Ég held aš upprununalega sé "minz" dregiš af žvķ aš žegar mašur er 5 įra talar mašur um
"Hann og hanns kall", svo aš reglan hlżtur aš vera atviksorš+s.
Žar af leišir:
"Žś og žinns kall" og
"Ég og minns kall".
Sem į aušvitaš aš skrifa meš einu n-i og zetu, eins og Heišglyrnir bendir réttilega į.
En ég er nįttśrulega raunvķsindanörd en ekki mįlfręšinörd svo aš ef žetta er rétt hjį mér gildir žaš eingöngu um kślulaga kalla ķ lofttęmi.
Sko minz" er alltaf og ég endurtek alltaf skrifaš meš zetu. Minz kall" fallbeygist: minz kall, minz kall, minz kalli, minz kalls."
Heišraši Heišglyrnir.
Vér fyrirgefum yšur žetta meš zetuna ķ minnz, enda var skotinu ekki beinlķnis beint til yšar (ķ yšar įtt, žaš skal višurkennast, en ekki svo mjög aš žér hefšuš žurft aš fęra yšur eina spönn til aš foršast žaš). Žessi spurning hefur bara brunniš ķ huga og į vörum oss ķ mörg herrans įr og hér sįum vér gulliš tękifęri į aš vekja mįls į žessu, og mögulega öšlast svar viš žessum heilabrotum. Sem žér, sem og Steinrķkur, hafiš og gert.
Hvaš lįgstafagerš višvķkur, žį žykir oss hśn einfaldlega fallegri ķ sżn, og vér erum ekki frį žvķ aš notkun einungis hįstafa/lįgstafa ķ ritušum texta (handritum) eigi sér sögulega hefš žó henni hafi sķšar meir veriš fargaš.
... en aušvitaš bišjumst vér innilega afsökunar į žvķ ef vér höfum į einhvern hįtt mógšaš yšur, heišraši riddari. Žaš var engan veginn meiningin. Ķ raun höfšuš žér į engan hįtt unniš til žessa skots, heldur opnušuš einungis möguleika į umręšum žess efnis.
hneigir sig og tekur ofan
Hvaš lįgstafagerš višvķkur, žį žykir oss hśn einfaldlega fallegri ķ sżn, og vér erum ekki frį žvķ aš notkun einungis hįstafa/lįgstafa ķ ritušum texta (handritum) eigi sér sögulega hefš žó henni hafi sķšar meir veriš fargaš.
Hér er hr. [M]aggots aš vķsa ķ svokallaš mķnķskjśl, hvers žekktasta gerš er lķklega karólķnskt mķnķskjśl sem var śtbreydd stafagerš frį žvķ um ca. 800-1000. Eftir žaš varš majśskśliš algengara. Munurinn liggur ķ žvķ aš mķniskśliš er ritaš ķ einu plani, ž.e. enginn stafur fer upp eša nišur fyrir tiltekina topp- og botnlķnu. Ķ majśskślinu er fariš bęši upp- og nišurfyrir žessar ķmyndušu lķnur. Žaš hryggir mig, hr. [M]aggots, aš žar sem g og y eru ķ nafni yšar, sem fara nišur fyrir žessa lķnu, žį er žetta majśskśl, og engin įstęša til aš fara ekki uppfyrir hina lķnuna lķka.
Ekki žaš aš mér fynnist mķnķskśliš ekki fallegt, jśjś mikil óskup, en žaš er bara ekki bošiš uppį žaš hér.
Sko minz" er alltaf og ég endurtek alltaf skrifaš meš zetu. Minz kall" fallbeygist: minz kall, minz kall, minz kalli, minz kalls."
Heišraši Heišglyrnir.
Vér fyrirgefum yšur žetta meš zetuna ķ minnz, enda var skotinu ekki beinlķnis beint til yšar (ķ yšar įtt, žaš skal višurkennast, en ekki svo mjög aš žér hefšuš žurft aš fęra yšur eina spönn til aš foršast žaš). Žessi spurning hefur bara brunniš ķ huga og į vörum oss ķ mörg herrans įr og hér sįum vér gulliš tękifęri į aš vekja mįls į žessu, og mögulega öšlast svar viš žessum heilabrotum. Sem žér, sem og Steinrķkur, hafiš og gert.
Hvaš lįgstafagerš višvķkur, žį žykir oss hśn einfaldlega fallegri ķ sżn, og vér erum ekki frį žvķ aš notkun einungis hįstafa/lįgstafa ķ ritušum texta (handritum) eigi sér sögulega hefš žó henni hafi sķšar meir veriš fargaš.
.
Hęstvirti gregory maggots" Hér sżnist Riddaranum vorir kappar vera į réttu róli, meš aš fęra žennan žrįš ķ įtt til frekari nytja. Hér er gott aš ęfa žéringar og į sama tķma oršaskak af żmsu tagi. Skal žó gęta viršingar viš alla žį samningu er hér fer fram, hvort heldur er samiš til įviršinga ešur ei.
.
Hér skal fyrst til taka žakkir Riddarans fyrir yšar greinagóšu samningu į svörum er vér höfum hér meštekiš. Žó žykir eins og upp kemur viš gerš samningar af żmsum toga, sumt betra og annaš er betur mį fara. Hér skal žó ašeins stiklaš į stóru.
.
Viš notkun į mįli (męlieiningu) žvķ er spönn heitir veršur ekki betur séš, svo aš betur megi fara, aš nota verši annaš tveggja frį" og eša um" meš žvķ męliheiti. Žaš er aš segja ekki er hęgt aš fęra sig spönn heldur ašeins um spönn eša spönn frį eitthverju žvķ, er til er tališ" Réttara hefši žvķ veriš viš samningu žessarar setningar aš rita (ķ yšar įtt, žaš skal višurkennast, en ekki svo mjög aš žér hefšuš žurft aš fęra yšur UM eina spönn til aš foršast žaš)"
.
Hvaš svo aftur varšar aš eitthvaš hafi žį nįttśru aš vera Fallegra ķ sżn" Ekki er Riddarinn frį žvķ aš rįšamenn Stöšvar 1, hafi į žvķ allt ašra skošun. Aš öllum oršhengilshętti slepptum. Žį er žetta afar óvenjulegt oršalag fegurš žeirrar sżnar mig ofurliši bar" hvaš sś sżn var falleg" er bara ekki aš gera sig af fagurfręšilegum orsökum. sér ķ lagi į žaš illa viš ķ žessu tilviki. Hér hefši ef til vill komiš betur śt aš nota Hvaš lįgstafagerš višvķkur, žį žykir oss hśn einfaldlega įferšarfallegri eša augum mķnum vinveittari eša hentar mér betur śt frį fagurfręšilegu mati o.s.fv".
.
Svo aš viš komum ašeins aš lįgstafagerš, en hśn į sér langa sögu, žó er um styttri veg aš fara ķ tķmatali, en ķ handritagerš til aš leita upphafs žeirrar tķmamóta, aš hśn var višurkennd og skilgreind į fagurfręšilegum forsendum til nśtķma notkunar. Ķ žeim skólum er kenna sig viš hönnun og innręta nemendum sķnum žaš er til žarf til auglżsingageršar, er vķsaš til sķmaskrįr einnar belgķskrar aš uppruna er var öll prentuš meš lįgstöfum. Er sķmaskrį žessi biblķuķgildi žeirra er auga hafa fyrir og įnęgju af lįgstafanotkun.
[Orš dagsins er samningar...aš lokinni žessari samningu" og rakka žetta svo ķ sig]
Meš vinsemd
og viršingu.