Hann Isak, manaði mig.
.
Hér eftir á að setja fyllerís-vísur á þennan þráð
Stauli klýfur stuðlaberg
stöku missir tökin
þykist geta í gríð og erg
gluðað hér út sálar-merg
Sætan mjöð nú sérlagar
sötrum vín úr fleigum
Til fyllerís félagar
flösku okkar teigum.
Áfengi er eitur. Stanz!
Elskan, bíð ég þér í dans.
Drukkinn staulast drengur sá
dömu ekki tæla má.
Veltist um af hlátri, Voffi þú ert perla
hmm... sagði riddarinn starfi sínu ekki lausu á Hverfisgötunni?
Sólginn fann ég súran mann
sá oft ann vínanda
Djöfull rann á drykkinn þann
drakk hann súran landa
hmm... sagði riddarinn starfi sínu ekki lausu á Hverfisgötunni?
Ó, vissi það ekki. Riddari! Hvað er að frétta af þér?
.
Nú bara allt svona ljómandi hlebbi minn, hvernig ertu sjáfur..?..
Ég veit það ekki, en:
Heiðglyrnir þjórar á Hressó
hitti þar tvær fagrar lessó
vildu hann fá
en varð honum á
valdi víst umfram það skessó
...þvílíkt messó
Var fullur í dag og fullur í gær
fullur ég snýst í hringi
Með hálfvita brag hálfur sef vær
hálfur ég skrölti á þingi.
Þessi vísa er tileinkuð Einari Oddi Kristjánssyni
ákavíti átti hér
í mig dæli sjenever
kardimon’ í kverk svo fer
kannski bensín dugi mér
Sæludagar ljúfir líða
ligg og sötra brandí
Drykkur ísinn þarf að þíða
þett'er algjört Kandí
Oktan blýlaust drekk ég dræ
dufla' við geimasýru
óður verð og ákaft hlæ
uns mín bresta nýru
Veislu þessa var boðið
villu ræknum sauðum
Skröggur karlinn skurðgoðið
skefur af mér dauðum.
Öli drukkið ótæpt magn
andinn náði tökum
Karl nú varla keyrt gat vagn
kengfullur af rökum.
Mafíuna móðgaði
meiri þóttist vera
Hoppar síðan hjólgraði
hól sinn vill'ann skvera
Kúlu ekki kemst'ann á
kann þó á minn rofa
Böðlast ei á bumbu má
bjálfinn fer að sofa
Taka nú við timburmenn
tíðir eftirþankar
Vanlíðan og vondur tremm
vinnudagur bankar.
Teyga ölið, tæpast finn
tánum fyrir lengur.
Sötra, klára, sæki hinn,
súptu betur drengur.
Wiskytárið teigum hér
telj´ út árið megum.
Áfram dárar eigum vér
ekk' að klár´ úr fleygum.
Bjór úr glasi bergi fljótt
brennivínið líka.
blessað ljósið langt og mjótt
lísti upp fögur píka.
Tíu senta glasið tók
tæmdi það í kvelli´,
leit þá gráan gambrastrók
gusast úr hanns belli.
Við bjórnum glaður Tumi tók
traustur karl á velli,
klæddur pilsi og prjónabrók
prakkarinn á Felli.